تبیین تطبیقی مفاهیم محلات سنتی شهر ایرانی- اسلامی با محلات معاصر در شهر امریکایی

محلات سنتی شهر ایرانی- اسلامی بیش از آنکه یک مفهوم کالبدی و فضایی باشد یک مفهوم اجتماعی است که با ویژگی های همچون مردم محوری، نیاز محوری، عدالت محوری، تعرف (شناخت) مردمی عجین شده است که تجسم عینی آن در قالب محله ظهور و بروز می کند و این مفاهیم به عنوان مظروف عامل شکل گیری محله به عنوان ظرف می باشد. تحقیق حاضر با هدف بررسی و تبیین تطبیقی مفهوم محلات سنتی شهر ایرانی- اسلامی با محلات معاصر امریکایی انجام گرفته است. از لحاظ روش، مقاله حاضر دارای ماهیتی توصیفی وتحلیلی است و نوع تحقیق کاربردی است. یافته های تحقیق، حاکی از آن است که مبانی فکری محلات سنتی شهر ایرانی- اسلامی به توجه به منطبق بودن با واقعیت های ایدئولوژیکی، اجتماعی و محیطی جامعه شهری از مکتب واقع گرایی اسلامی تبعیت می کند این در حالی است که محلات معاصر شهر امریکا مبتنی بر تئوری برنامه ریزی فیزیکی و تا حدودی اعتقاد به جبرگرایی و محیط، رفتار انسان را شکل می دهد و مفهوم محله یک مفهوم عینی، کالبدی و فضایی است که متناسب با مبانی فکری پوزیتویسم و تجربه گرایی است. با عنایت بر اینکه محلات سنتی شهر ایرانی- اسلامی منطبق با مبانی معرفتی برنامه ریزی شهری اسلامی است می تواند به عنوان الگوی برای آفرینش در محلات جدید و بازآفرینی محلات فرسوده مورد تاکید قرار گیرند.

کلیدواژه ها:

محلات شهری ، شهر ایرانی- اسلامی ، شهر امریکایی