تحلیل نشانه-معناشناختی صفات و مخارج حروف در فواصل قرآن کریم

لایه های معنایی متن قرآن با کدگشایی نشانه های زبانی پدیدار می گردد. از میان سطوح مختلف نشانه شناختی (آوایی، واژگانی، نحوی، بلاغی)، نشانه آوایی در دو لایه درونی و بیرونی، به تحلیل معنای ضمنی نشانه هامی پردازد. نوشتار حاضر با تکیه بر روش توصیفی-تحلیلی، مهمترین عوامل زایش معانی ضمنی فواصل آیات را در سطح صفات مخارج حروف تشریح می نماید؛ بدین منظور کاربست حروف مجهوره، مهموسه، شدید و نرم از مولفه های آوای بیرونی است. رهیافت های حاصله آنکه، واکاوی این نشانه، نه تنها موجب کشف معانی نهفته در متن به تناسب بافت موقعیتی کلام می گردد بلکه دریچه ای نو به سوی اعجاز زبانی قرآن می گشاید.

کلیدواژه ها:

نشانه شناسی ، تحلیل معنایی ، قرآن ، فواصل