توبه و آثار آن در اندیشه های امام علی (ع) از منظر نهج البلاغه

دین به عنوان مقوله ای در زندگی انسان در تمامی شئون و روزنه های وجودی او اثر می گذارد و انسان نیز از آن متاثر می گردد. این تاثیر و تاثر هم در جنبه های فردی انسان است و هم در جنبه های اجتماعی، و به تیع زندگی او تحت شعاع دین واقع می شود، و از دیگر سو دغدغه فکری و روحی بشر نسبت به پس از مرگش نیز ارتباط وثیقی با دین و قلمرو آن و محدوده آن دارد. در این نوشتار با الهام گیری از منبع نهج البلاغه به بررسی و جمع بندی مطالب در حوزه قلمرو توبه پرداخته شده و تصویری از دیدگاه حضرت علی (ع) نسبت به این مسئله ترسیم شده است. با این بیان که توبه از منظر حضرت علی (ع) دارای مقامی والا است و آثار مادی و معنوی فراوانی چون وسعت رزق و تبدیل سیئات به حسنات را شامل می شود و انسان را شایسته مقام علیین می گرداند؛ از نظر ایشان توبه حقیقی تحولی در درون انسان ایجاد می کند و مراتبی را طی، و انسان را به پای عمل و جبران می کشاند و تنها به لفظ استغفار اکتفا نخواهد کرد.

کلیدواژه ها:

امام علی (ع) ، توبه ، شرایط توبه ، گناه ، نهج البلاغه