بررسی رابطه سلامت هوش معنوی بر مثبت اندیشی هدفمند به روابط زناشویی در بین افراد متاهل شهرستان اصفهان 1397-1398

مقدمه و هدف : هوش معنوی و سلامت معنوی در انسان ، در چند دهه گذشته توجه روانشناسان و متخصصان بهداشت روانی و مشاوران و کارشناسان خانواده را بیش ازپیش به خود جلب کرده است . سلامت معنوی از سطح روابط فیزیکی و شناختی فرد با محیط پیرامون خود فراتر رفته و حیطه شهودی و متعالی زندگی انسان را سامان می دهد. از سویی دیگر یکی از مفاهیم مهم در سلامت روان مفهوم تفکر و اندیشه مثبت یا مثبت اندیشی است که به کالبد زندگی زناشویی جان می بخشد. هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر سلامت معنوی بر مثبت اندیشی هدفمند به روابط زناشویی می باشد. روش : پژوهش حاضر با توجه به ماهیت موضوع و اهداف مورد نظر توصیفی و از نوع همبستگی است. برای گردآوری اطلاعات از دو پرسشنامه ی خودگزارشی سلامت معنوی (SISRI) برای بررسی سلامت معنوی و پرسشنامه مثبت اندیشی اینگرام و وینیسکی استفاده شد . جامعه آماری این پژوهش را 118 نفر ازافراد متاهل 13 منطقه شهرستان اصفهان تشکیل می دهند که به صورت نمونه گیری تصادفی و در دسترس انتخاب شدند. تجزیه و تحلیل داده ها با آزمون های آماری F وT، تحلیل عاملی ، رگرسیون خطی ساده و با بهره گیری از نرم افزار SPSS-20 انجام شده است.نتایج : میانگین سلامت معنوی و مثبت اندیشی هدفمند در روابط زناشویی به ترتیب 16/15±36/121 و 12/14±18/117 بدست آمد. آزمون F نیز مشخص کرد که میانگین کل نمرات سلامت معنوی و مثبت اندیشی در بین افراد متاهل 13 منطقه اصفهان تفاوت معناداری با همدیگر نداشته است. بحث : مطالعه حاضر نشان داد که سلامت معنوی بر میزان مثبت اندیشی هدفمند در زندگی زناشویی در بین افراد متاهل و به دنبال آن بر رضایت از زندگی تاثیر گذار بوده است. و هر چه میزان سلامت سلامت معنوی درافراد متاهل افزایش داشته باشد میزان مثبت اندیشی در زندگی زناشویی رشد خواهد یافت . با توجه به نتایج به دست آمده ، سلامت معنوی میانجی و پیش بینی کننده خوبی برای مثبت اندیشی می باشد و نیز مثبت اندیشی بالا نشان از بالا بودن سلامت معنوی در فرد می باشد.

کلیدواژه ها:

سلامت معنوی ، مثبت اندیشی ، رضایت زناشویی ، افراد متاهل