لزوم رعایت حریم کیفی منابع آب (سطحی و زیرزمینی) در استقرار واحدهای تولیدی، صنعتی و معدنی

روند فزاینده آلودگی منابع آب سطحی و زیرزمینی در طی سال های اخیر به همراه افزایش بی رویه تقاضا و برداشت از این گونه منابع باعث شده است که میزان آب در دسترس و با کیفیت مناسب برای مصارف مختلف به شدت کاهش یابد. از این رو حفاظت کیفی از منابع آب موجود از اهمیت بالایی برخوردار گردیده است. مجموعه قوانین، مقررات، راهکارهای فنی و مدیریتی که نهایتا باعث پیشگیری از ورود آلودگی و کنترل و حفظ کیفیت منابع آب می گردد، حفاظت کیفی منابع آب قلمداد می گردد که قوانین و مقررات بسیاری در طی سال های اخیر بطور مستقیم و یا غیر مستقیم به این مقوله پرداخته اند. بنابراین علاوه بر ضرورت حفظ و نگهداری کمیت و کیفیت منابع آب محدود، لزوم تحقق اهداف اسناد بالادستی، و برنامه های بلند مدت توسعه و ... نیز بر اهمیت و ضرورت مدیریت کیفی منابع آب می افزاید. در این میان تعیین حریم کیفی منابع آب و لزوم رعایت حرایم مذکور در استقرار واحدهای صنعتی، معدنی و تولیدی و نیز خدماتی، بعنوان کم هزینه ترین و بهترین ابزارها به منظور حفاظت از کیفیت منابع آب و پیشگیری از ورود آلودگی به منابع آب، به شمار می آید. در این مقاله ضمن بررسی و مروری بر ضوابط و دستورالعمل های ابلاغی وزارت نیرو در این زمینه، به اهمیت تعیین حریم کیفی منابع آب (سطحی و زیرزمینی) پرداخته و انتظار می رود که قبل از صدور مجوزها و استقرار صنایع، لزوما و قویا مورد توجه مدیران و کارشناسان محترم صنعت آب و نیز محیط زیست قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

آب های سطحی ، آلودگی ، حریم کیفی ، منابع آب زیرزمینی