سبک قرآن در تربیت دینی نخبگان امت راهبردهای نوین تربیت قرآنی نخبگان با تامل در نیازهای روحی و روانی آنها

تاریخ هر کشوری نمادی است از پیشینه فرهنگ و تمدن آن ملت؛ و فرهنگ هیچ ملتی بریده و جدای از تاریخ سازان و انسانهای الهی و نخبگان آن نیست. لذا زمانی به افق های روشن توسعه فرهنگی می توان دست یافت که با برنامه ای جامع نسل ها بویژه نخبگان را که تاریخ تمدن را رقم می زنند؛ به شکل هدفمند تربیت نمود و در این مسیر بهترین نوع تربیت، تربیت دینی است که انسان ساز بوده و بنیان فرهنگی مستحکم را پایه ریزی می کند.شکل گیری جریان تربیت دینی با استراتژی روشمند قرآن بعنوان مهم ترین دغدغه تاریخی فرهنگ ساز بعد از انقلاب اسلامی کشورمان ایران؛ بازخوردکم توجهی مسئولین در ابعاد مختلف بخصوص بعد روحی و روانی نسبت به نخبگان بوده که عمدتا به شکل عدم اعتماد به مسئولین کشور، خروج طرح ها و ابتکارات به خارج کشور و در زشت ترین چهره خود یعنی فرار مغزها نمود می یابد. در این میان خلا یک سیستم آموزشی تربیتی خاص بر مبنای آموزه های قرآن کربم بوضوح احساس می گردد که در این سیستم و مدل راهبردی بتوانیم سبک زندگی اسلامی را ارائه کنیم که در آن بجای اینکه انتظارات سطح بالای نخبگان را برطرف کنیم و نهایت موفق نشویم؛ در عوض از پایه طوری نخبگان را تربیت نماییم که حتی انتظارات آنها بر مبنای توان کشور و متناسب با موقعیت ملی شکل گیرد به گونه ای که آنها چنین دریابند که کشور حضور آنها را برای حل مشکل می طلبد و با تفکر جهادی دست به جهاد علمی برای رفع مشکلات ملی بزنند، نه اینکه راه حل مشکلات خود را در خروج از کشور ببینندلذا بدین ترتیب راه برای رسیدن یه تئوری امت واحده (مدینه فاضله) هموار می گردد.

کلیدواژه ها:

تربیت قرآنی ، نیاز روحی ، سبک زندگی نخبگان ، امت ، فرهنگ