نیما فرمند - دانشجو کارشناسی ارشد مهندسی صنایع، دانشکده مهندسی صنایع و سیستمها، دانشگاه صنعتی اصفهان
امیر ناجیان - کارشناسی ارشد مهندسی صنایع، دانشکده مهندسی صنایع و سیستمها، دانشگاه صنعتی اصفهان

فعالیت بازیافت، زنجیره تامین معکوس محصولات قابل بازیافت را به عنوان بخشی از زنجیره تامین سنتی مصرف کننده بررسی می کند. در پایان عمر مفید محصولات، یک فرایند عرضه معکوس فعال می شود که در آن مواد و محصولات غیر قابل مصرف توسط استفاده کنندگان نهایی برای بازیابی برخی از ارزش های قابل مصرفشان به سمت بازیافت ارسال میشوند. بنابراین، برنامه ریزی برای زنجیره تامین سنتی کالا باید با توجه به محصولات بازیافت شده صورت گیرد. دو فرایند اصلی که باید در نظر گرفته شوند عبارتند از: کنترل موجودی و برنامه ریزی تولید. در این مقاله، یک سیستم تولید و موجودی برای بازیافت با استفاده از رویکرد شبیه سازی سیستم دینامیکی مدل سازی می شود. هدف پیدا کردن یک رویکرد دینامیکی فرآیند بازیافت به منظور ارزیابی استراتژی های بهبود سیستم میباشد. به طور خاص، تجزیه و تحلیل بر روی تاثیر برنامه ریزی ظرفیت و زمان تولید در سیستم تمرکز می کند به نحوی که سیاست های فشار و کشش موجودی که از پوشش موجودی نشات گرفته اند، ارائه می شوند. یافته های تحقیق نشان می دهد کارایی در فرآیند بازیافت با ظرفیت بازیافت بیشتر افزایش می یابد، اگر مقدار بازده قابل بازیافت و زمان تولید بازیافت به ترتیب افزایش و کاهش یابند. افزون بر این، افزایش زمان تولید، تاثیر بیشتری بر عملکرد سیستم نسبت به افزایش معادل آن در زمان بازیافت تولید دارد.

بازیافت محصولات، مدل سیستم دینامیکی، سیستم تولید و موجودی