آبشخورهای اندیشگی و مبانی برداشت های فلسفی ایرانی و یونانی خیام

فلسفه فرزند تلاش انسان در مسیر یافتن پاسخی قانع کننده برای سوالات بشر و مشکلاتی همچون مرگ، زندگی، هدف آفرینش، جهان بیرون و... است، چنانکه فلسفه را حدی میان الهیات و علم تعریف کرده اند. خیام، به عنوان نخستین دانشمند ایرانی، شناخته شده که روح پرسشگر خود را در برابر اسرار هستی توانسته است از طریق فلسفه ای ایرانی-یونانی تسکین دهد. هدف مقاله حاضر واکاوی مبانی فلسفی اندیشه خیام با نظرداشتی به فلسفه یونان و ایران باستان است. مسئله بنیادی مقاله این است که آیا می توان با بررسی تطبیقی نخستین فلاسفهیونانی و ایرانی به فلسفه خیام رسید.نگارندگان در این مقاله به شرح مبنای فکری-فلسفی خیام و آشنایی و تطبیق فلسفه خیام با فلسفه ی ایران و یونان پرداخته اند.در این پژوهش با تکیه بر مکتب آمریکایی و رویکردی توصیفی–تحلیلی و از طریق منابع کتابخانه ای به گردآوری اطلاعات پرداخته شده است و منتهی به این نتیجه شده که حکیم خیام با دید ژرف ریاضی و فلسفی و با نظرداشتی به نظرها و نظریه های پیش از خود، پاسخ ها را تجزیه و تحلیل می کند از هر شاخه باغ فلسفه میوه ای می چیند و در نهایت رنگ و بویی شخصی به فلسفه خود می دهد.

کلیدواژه ها:

خیام ، رباعی ، فلسفه ، ایران ، یونان