نقش تصوف در شکل گیری حکومت تیموری

توجه به جنبه هایی از عرفان و تصوف که تا به حال به آن پرداخته نشده و وجود زمینه های مناسب جهت تحقیق در این باره ، فرصتی فراهم آورد تا درباره رابطه عرفان و سیاست و نقش آن در تشکیل نهادهای قدرت با توجه به شرایط فرهنگی، سیاسی و دینی، تعمق بیشتری صورت گیرد. این مقاله پژوهشی است در خصوص نقش تصوف در عصر تیموری (از اواخر قرن هشتم تا اوایل قرن دهم هجری) دوره مورد مطالعه از جهت تغییر کیفیت اصول تصوف و جایگاه و نقشی که متصوفه در این دوره پیدا می کنند. موضوع اصلی تحقیق یعنی رابطه عرفان و سیاست در مقطع تاریخی بعد از حمله مغول تا اواخر دوره تیموریان است که هدف نهایی آن ارتباط میان و سیاست در نظر متصوفه و عرفا و نمودهای آن در جامعه مد نظر بوده است و ارتباط تصوف با نهاهای قدرت چگونه بوده است و از آن جهت که به نظر می رسد تصوف در شکل گیری نهادهای قدرت تاثیر و نقش داشته است در این تحقیق سعی شده تا حد امکان جوانب سیاسی، اجتماعی و فرهنگی جامعه اسلامی و صوفیان مورد توجه قرار گیرد. توجه قرار گرفته است. علاوه بر این به دلیل جدید بودن مبحث، نبود منبع مستقل در این زمینه اگرچه کار را مشکل می ساخت اما ارزش معنوی تحقیق نیز می افزود.

کلیدواژه ها:

تصوف ، سیاست ، نقش بندیه ، نوربخشیه ، حروفیه ، تیموریان