ماه طلا فضلی - دانشجوی کارشناسی ارشد رشته ادبیات و زبان فارسی دانشگاه سلمان فارسی کازرون
میثم حاجی پور - استاد یار، دانشکده زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه سلمان فارسی کازرون

در روند تبدیل کلام از سطح عادی به سطح ادبی و هنری، تصاویر شاعرانه یا صورخیال نقشی انکار ناپذیر دارند. تصویر آفرینی های هر شاعر، ریشه در زندگی بیرونی و درونی و شخصیت آن شاعر دارد که آگاهانه یا ناآگاهانه در شعر او تجلی می یابد. از برجسته ترین زمینه های استفاده از تصاویر، توصیف طبیعت است. در میان توصیفات متنوع و رنگارنگ از طبیعت در شعر فارسی، منظره طلوع و غروب، درخششی خاص دارد. هدف کلی این پژوهش، بررسی تصاویر طلوع و غروب در اثر برجسته ادب فارسی، یعنی هفت پیکر نظامی است. نظامی در توصیف دمیدن صبح و فرارسیدن شب، تصاویر متنوع و رنگارنگی آفریده است که تامل در آن ها خواننده را با گوشه ای از هنرنمایی این شاعر برجسته و ارزش بلاغی کار آن آشنا می کند. در این مقاله تصاویر از جنبه های گوناگونی مانند چگونگی کاربرد رنگ ها، عناصر سپاهی، عناصر برگرفته از طبیعت و عناصر انسانی بررسی شده است.

هفت پیکر، تصویر، طلوع، غروب، نظامی