لیلا عدل پرور - استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوی

در منابع دینی و کتب ادبی و عرفانی سیاحت و سیر و سفر همواره مورد توجه قرار گرفته است. در حوزه ادبیات فارسی نیز آثاری ارزشمندی به نظم و نثر به دست توانای ادیبان و نویسندگان، درباره سفر به ظهور رسیده است که شایان توجه و بررسی است. از جمله کتب ادبی که نکات قابل توجهی در مورد سفر می توان در آن یافت، کتاب مقامات حمیدی قاضی حمیدالدین بلخی است. در بیست و چهار مقامه این اثر، نکاتی در مورد سفر آفاقی و انواع آن، آداب سفر، مطرح شده است که این سوال پیش می آید که مولف چه دیدگاهی به سفر و آداب مربوط به آن داشته است همین سوال ذهن را به خود مشغول می کند تا در این مقاله با استخراج موارد مربوط به سفر از کتاب مقامات حمیدی، به تحلیل موضوعی سفر از دیدگاه قاضی حمیدالدین پرداخته شود. تا معلوم شود، نویسنده در مورد سفر چه دیدگاهی داشته است. نتایج تحقیق بیانگر این است که سفرهای راوی مقامات بی فایده و بی هدف نبوده و با کسب تجربه و معرفت، وی را به سوی کمال، هدایت می کرد.

مقامات حمیدی، انواع سفر، آداب، فواید، دشواری ها