بررسی موسیقی بیرونی و کناری در اشعار واصفی هروی

یکی از عوامل زیبایی درشعر به ویژه قالب های کلاسیک استفاده بجا از موسیقی کناری و بیرونی است . مهم ترین جلوه های این نوع موسیقی به کارگیری وزن و قافیه و ردیف است. واصفی از جمله شاعرانی است که در این زمینه تحسین بر انگیز کار کرده است . او در ساختار بیشتر اشعار خود بار معنایی و موسیقیایی را به دوش قافیه و ردیف گذاشته است. واصفی گاه از واژگانی چون لاله ، نرگس ، بنفشه، سرخ ، غنچه و ....در ردیف های اشعار خود بکار گرفته که مطمئنا اینکار دقت بسیاری را می طلبد .ردیف های فعلی بیش از دیگر انواع ردیف در اشعار او دیده می شود . اصلی ترین دلیل این امر تبعیت از شیوه شاعران قبل از خود و شاعران سبک هندی و همچنین ایجاد مفاهیم و مضامین نو می باشد. در مورد موسیقی بیرونی نیز واصفی از اوزان معدودی استفاده کرده است. او تنها از هشت وزن در اشعار خود استفاده کرده است که بیشترین بسامد بحر رمل (فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن ) می باشد. در این مقاله که به روش توصیفی و تحلیلی انجام شده است ، موسیقی کناری و بیرونی در اشعار واصفی مورد تحلیل قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

واصفی هرو ی ، موسیقی کناری ، موسیقی بیرونی ، وزن ، قافیه ، ردیف