واکاوی سبک های یادگیری فارسی متوسطه اول و دوم

پیشبرد آموزش و یادگیری و حل مسائل مختلف آن، نیازمند مدیریت، ساماندهی، سیاست گذاری و برنامه ریزی منطقی و واقع بینانه است. فقدان هر یک از این امور، مشکلات و معضلات زیادی را در آموزش متوسطه به وجود می آورد. از این رو هدف پژوهش، شناسایی و رتبه بندی سبک های یادگیری (شنیداری، دیداری، حرکتی و خوانداری و نوشتاری) براساس روش AHP، درس فارسی دوره متوسطه اول و دوم می باشد. در این میان یکی از مسائلی که در نظام آموزش و پرورش مطرح می باشد، سبک یادگیری است. سبک یادگیری در واقع تلفیقی از روش های شناختی، عاطفی و فیزیولوژیک است که افراد بوسیله آنها به بازیابی، سازماندهی، پردازش و یادآوری اطلاعات می پردازند. این تحقیق از منظر هدف، کاربردی است و از نظر ماهیت، ترکیبی، کیفی و کمی می باشد. شناسایی و تعیین وزن معیارهای مناسب ارزیابی سبک های یادگیری با استفاده از روش فرایند تحلیل سلسله مراتبی، توسط کمیته ارزیابی (دبیران عالی ) صورت گرفته است. یافته های تحقیق نشان می دهد که در رتبه بندی صورت گرفته، بیشترین وزن معیار به آموزندگان خوانداری و نوشتایر تعلق گرفته است. پیشنهاد اصلی تحقیق بیانگر این است که سبک های یادگیری و تدریس که سازگار و هماهنگ باشند، می توانند موجب بهبود استفاده موثر از زمان، منابع و ظرفیت های موجود آموزشی گردیده و تجارب آموزشی پر بازده و لذا بخشی را برای آموزشگران و فراگیران خلق نماید. بنابراین پیشنهاد بنیادی که به آموزشگران و اساتید داده شده این است کنه با متناسب نمودن نحوه تدریس خود با سبک یادگیری مورد ترجیح فراگیران، میزان و کیفیت یادگیری در آنها را افزایش داده و از اتلاف منابع ا وزشی پرهیز نمایند. اهمیت ارزیابی به مرور زمان و با تغییرات و پویایی های محیط تغییر خواهد کرد. بنابراین بیان می گردد به منظور این الگو در آینده، کارشناسان، سبک های یادگیری را متناسب با تغییرات تعدیل نمایند.

کلیدواژه ها:

رتبه بندی ، سبک یادگیری ، روش استنتاج فازی ، متوسطه اول و دوم