تقابل های دو گانه وکارکردمعنایی آن در فابل های مثنوی

تقابل دوگانه یکی از مباحثی است که از ابتدای هستی در ذهن آدمی ریشه داشته است همان گونه که کارکرد و برداشت ذهن انسان از عالم براین اصل استواراست که هرچیزو شیء را با مخالف آن شناسایی کند ، مانند : خوبی ،بدی ، خیر وشر و... و باید گفت که این تقابل ، تناقض و ضدیت ایجاد نمی کند ؛ بلکه مکمل یکدیگرند.درست مثل این که یکی بدون دیگری وجود نخواهد داشت. یعنی لازم ملزوم هم هستند.یکی از موضوعات بسیار مهم در ساحت شعر فارسی حکایت است.قصه متناسب با محیط مخصوص هر سرزمین است و از میان انواع قصه ، حکایت های حیوانات (فابل)جایگاه ویژه ای دارند که در حقیقت داستان های تعلیمی هستندکه یک اصل اخلاقی و معنوی را به خواننده القاء می کنند زمان آغازین ندارند از بین انواع حکایت ، حکایت های حیوانات علی الخصوص فابل های عرفانی جایگاه خاصی در پالایش اخلاق دارند و از سوی دیگراین گونه حکایت ها به صورت تمثیل ،نماد و رمز نیز آمده اند