طاهره بسطامی - مدرس دانشگاه جامع علمی کاربردی، مرکز آموزش علمی کاربردی شرکت پیگیر،گلستان،ایران

امروزه حاکمیت تفکر راهبردی بر طرحها و برنامه های توسعه گردشگری به منظور رعایت پایداری منابع و سرمایه های منطقه تخصیص بهینه منابع و توان مقصد اولویت بندی نیازهای توسعه و همچنین کنترل بهینه برنامه ها امری پذیرفته شده است آنچه نظام و ابعاد برنامه ریزی راهبردی را در مقاصد گردشگری تعریف می نماید ویژگی های منطقه از نظر منابع، جاذبه ها زیرساختها و تسهیلات و خدمات، عوامل سازمانی (عناصر عرضه ) و همچنین شرایط و ویژگی های بازارهای موجود و بالقوه است.با بررسی مطالعات صورت گرفته می توان گفت که رابطه دو سویه ای میان عرضه و تقاضای گردشگری وجود دارد.به عبارتی دیگر تقاضای موجود مناطق و نرخ رشد آن بر منابع عرضه و میزان به کارگیری آنها تاثیر می گذارد و سطح توسعه در منابع عرضه و همچنین رقابت پذیری مقاصد نیز بر بازارهای آتی موثر است. با توجه به اهمیت موضوع در مطالعه حاضر ابتدا به مرور برنامه های راهبردی بازاریابی در توسعه مقاصد گردشگری پرداخته و در×این راستا مفاهیم چرخه حیات گردشگری، آمیخته بازاریابی گردشگری، ظرفیت پذیرش گردشگری و راهبردهای توسعه گردشگری بررسی و در نهایت×راهکارهای مربوطه پیشنهاد می شود.

چرخه حیات گردشگری، آمیخته بازاریابی گردشگری، ظرفیت پذیرش گردشگری، اثرات گردشگری