بررسی نقش پراکنده روی شهری بر امنیت شهری (مطالعه موردی: منطقه 5 شهرداری شهر اصفهان)

هزینه های زیست محیطی، اقتصادی و اجتماعی پراکندهرویی با جابه جایی و فاصله گرفتن محله های شهری از مرکز شهر و شکل گیری حومه های شهری روز به روز افزایش مییابد. هدف از این پژوهش نقش پراکنده رویی شهری بر امنیت شهری شهر اصفهان می باشد. در این پژوهش 6 شاخص پراکندهرویی شهری و 11 شاخص امنیت شهری مورد بررسی قرار گرفتند. روش پژوهش در این تحقیق توصیفی از نوع پیمایشی است. جمع آوری اطلاعات شاخصهای پراکنده رویی از طریق مطالعه طرح جامع و تفصیلی استخراج شده است. جامعه آماری پژوهش را تمامی ساکنین منطقه 5 شهری شهر اصفهان تشکیل می داند. اطلاعات امنیت از طریق 384 پرسشنامه توزیع شده در بین ساکنین منطقه 5 شهری شهر اصفهان، جمع آوری شد. برای تحلیل داده ها از رگرسیون چند متغیره استفاده شد. نتایج نشان میدهد تاثیرات بین شاخصهای تراکم جمعیت، تراکم ساختمانی و امنیت در محلاتی مانند کوی سپاهان، بهارآزادی، کوی امام جعفرصادق(ع) و سپاهان شهرکه به طور عمده بافت منسجم و برنامه ریزی شده دارند به صورت مثبت است؛ یعنی با افزایش مقدار این شاخصها میزان امنیت نیز افزایش مییابد. به طور کلی، الگوی تاثیر شاخصها به غیر از شاخصهای میزان فاصله از مرکز شهر و دسترسی شبیه هم است و ضریب تاثیر آنها در محلات شمالی مثبت است، اما ضریب شاخص دسترسی و فاصله بر افزایش امنیت محلات جنوبی و حاشیه ای منطقه 5 شهری مثبت است.

کلیدواژه ها:

امنیت ، پراکنده رویی ، اصفهان