زین العابدین لایقی - دانشجوی ارشد جنگلداری دانشکده منابع طبیعی و علوم زمین دانشگاه شهرکرد
حمیدرضا ریاحی بختیاری - استادیار دانشکده منابع طبعی و علوم زمین دانشگاه شهرکرد
علی جعفری - استادیار دانشکده منابع طبعی و علوم زمین دانشگاه شهرکرد

رشد سریع جمعیت، تکنولوژی و در پی آن رشد صنعت در دهه های اخیر و فشار بیش از حد بر محیط زیست باعث آلودگی هایزیستی فراوانی در سطح کره ی زمین شده که از نتایج مخرب این پدیده می توان به آسیب دیدن لایه ی ازون، تغییرات اقلیم،گرمایش جهانی و بیماری های جسمی و روانی اشاره کرد. هجوم افراد به شهرها در دهه های اخیر باعث شده است این آلودگی هادر شهرها بیشتر باشد. در رابطه با کاهش این آلودگی ها فضای سبز شهری میتواند با توجه به نقش به اثبات رسیده اش در کاهشاین آلودگی ها نقش به سزایی را ایفا کند. بررسی فضای سبز شهری از نظر کمیت و کیفیت میتواند مدیران را از میزان سرانه، نوعو پراکنش فضای سبز آگاه کند. در این مطالعه، با استفاده از فن سنجش ازدور و مشاهدات میدانی به بررسی کمیت و کیفیت فضای سبزشهری در سطح شهر شهرکرد پرداخته شده است. بدین منظور از تصاویر ماهوارهای Quick Bird با قدرت تفکیک مکانی بالا استفاده وسرانه و نحوهی پراکنش فضاهای سبز مورد محاسبه قرار گرفت. طبقه بندی با استفاده از خوارزمی حداکثر احتمال صورت گرفت و کاربری هایمختلف در سطح منطقه تفکیک شدند. برای بررسی میزان صحت طبقه بندی، نقشه ی واقعیت زمینی با استفاده از برداشت های زمینی و ثبتنقاط کنترل زمینی با استفاده از GPS تهیه گردید و بر اساس نتایج جدول خطا، صحت کلی 86% و ضریب کاپا 81/. بدست آمد. سپس بابدست آوردن جمعیت شهر شهرکرد با استفاده از تخمین از سرشماری سال 1390، سرانه ی فضای سبز برای هر نفر محاسبه گردید و سرانهیفضای سبز و پارک برای هر نفر، به ترتیب برابر با 10/74 و 8/29 مترمربع بدست آمد که با حداقل سرانه ی مطرح شده از سوی سازمان ملل، سازمان محیط زیست و سازمان پارک ها و فضای سبز شهری اختلاف بسیاری دارد. همچنین پراکنش فضای سبز از الگوی خاصی پیروی نکردهو فضاهای سبز در تمامی سطح منطقه به صورت عادلانه توزیع نشده اند.

سنجش از دور، تصاویر ماهوارهای Quick Bird، سیستم اطلاعات جغرافیایی، صحت کلی، ضریب کاپا