شناخت عوامل موثر در بهینه سازی مصرف انرژی در ساختمان های صفرانرژی در شهر اصفهان

با توجه به بحران انرژی و نیز سهم قابل توجه ساختمان ها در میزان مصرف انرژی، اجرای استانداردهایی در راستای صرفه جویی درمصرف انرژی و تعیین و کنترل دقیق میزان انرژی در ساختمان ها موضوعی حیاتی بنظر می آید. معماری پایدار و ساختمان های سبز به عنوان رویکردهایی نوین بدنبال ارایه راهکار های تاثیر گذار در مواجهه با بحران عنوان شده و به حداقل رساندن آثار زیان بار زیست محیطی ساختمان ها می باشند. در این میان ساختمان انرژی صفر، ساختمانی است که با بهره مندی از انرژی های تجدید پذیر، خالص مصرف انرژی خود را در بازه زمانی یکساله به صفر می رساند. در طراحی این گونه ساختمان ها علاوه بر موارد معمول در ساخت وساز، موارد ویژه دیگری در نظر گرفته می شود تا در مرحله نخست اینگونه ساختمانها به ساختمانهای کم مصرف تبدیل شوند. این پژوهش سعی دارد ضمن معرفی ساختمان های انرژی صفر به بررسی اهمیت ویژگی های اقلیم شهر اصفهان و عوامل تاثیرگذار در جهت کاهش مصرف انرژی در ساختمان ها به عنوان پر مصرف ترین بخش در استفاده از منابع طبیعی بپردازد. روش تحقیق در این مقاله روش توصیفی با استفاده از منابع کتابخانهای و اسنادی است. نتایج این پژوهش بیان کننده اهمیت قرار گیری اصفهان در اقلیم گرم و خشک و بهره مند بودن آن از منابع تجدید پذیر ارزشمند از جمله انرژی خورشیدی و باد و بکار گیری آنها در ارائه راهکارهایی مناسب کاهش مصرف انرژیهمچون استفاده از سلول های فتوولتاییک جهت تامین برق مصرفی، به کارگیری پنجره های دو جداره، حذف پل های حرارتی و... در ساختمان های صفر انرژی میباشد.

کلیدواژه ها:

ساختمان انرژی صفر ، انرژی ، انرژی خورشیدی ، باد.