محمد رضا جانی - کارشناسی ارشد مراقبت های ویژه، مربی گروه پرستاری، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده پرستاری و مامایی قاین، دانشگاه علوم پزشکی بیرجند، بیرجند، ایران
محمد رضا رزم آرا - کارشناسی ارشد آموزش پرستار، مربی گروه پرستاری، دانشکده پرستاری قاین، دانشگاه آزاد اسلامی واحد قائنات، بیرجند، ایران
سکینه قربانی - کارشناسی ارشد آموزش پرستار، مربی گروه پرستاری، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده پرستاری و مامایی قاین، دانشگاه علوم پزشکی بیرجند، بیرجند، ایران
راضیه کاظمی - دانشجوی کارشناسی پرستاری، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده پرستاری و مامایی قاین، دانشگاه علوم پزشکی بیرجند، بیرجند، ایران

سابقه و هدف: انجمن توراکس آمریکا COPD را یک فرایند بیماری به صورت انسداد پیش رونده و مزمن راه هوایی براثر برونشیت مزمن، آمفیزم یا هردو تعریف نموده است. انسداد مزمن ریه به عنوان یک بیماری شایع، ناتوان کننده و چهارمین علت مرگ ومیر در دنیا شناخته شده است.. با توجه به رشد روز افزون بیماری های تنفسی و پایین بودن سطح امید و کیفیت زندگی در این بیماران، پژوهش حاضر باهدف تعیین رابطه بین سطح امید و کیفیت زندگی در بیماران مبتلا صورت گرفته است. مواد و روش ها: پژوهش حاضر مطالعه ای توصیفی –مقطعی می باشد که بر روی 110 نفر از بیماران COPD بستری در بخش داخلی بیمارستان شهدا شهرستان قاین در سال 97-98 انجام گرفته است. نمونه گیری به صورت مراجعه مداوم به بخش داخلی بیمارستان شهدا قاین صورت گرفت که طی آن بیماران COPD از طریق پژوهشگر مورد مصاحبه قرار گرفتند و پرسشنامه کیفیت زندگی (SF-36)، مشخصات دموگرافیک و پرسشنامه امید اسنایدر بر طبق پاسخ های بیماران تکمیل شد در نهایت اطلاعات حاصل از پرسشنامه ها از طریق نرم افزار SPSS نسخه 20 و طبق آزمون های T-test و Man whitny و Anova و Kruskal-Walllis و ضریب همبستگی پیرسون مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. یافته ها: یافته ها نشان داد که 3/57% بیماران مبتلا زن و 7/42% مرد می باشند. همچنین بیشتر نمونه های پژوهش فاقد سواد (3/67%) و متاهل (5/85%) باسابقه بیماری های مزمن هستند. با استفاده از آزمون ضریب همبستگی پیرسون بین تفکر راهبردی و بعد سلامت جسمی (029/0=P،208/0=R) و امید به زندگی کل و سلامت جسمی (031/0=P،205/0=R) رابطه معناداری وجود دارد اما بین سایر ابعاد کیفیت زندگی و امید به زندگی رابطه معناداری یافت نشد. میانگین کیفیت زندگی در این بیماران (89/16±10/36) و میانگین امید به زندگی (59/4±67/14) در آن ها می باشد. نتیجه گیری: با توجه به یافته ها، سطح امید به زندگی و کیفیت زندگی پایینی در بیماران مبتلا به COPD مشاهده شد و از آنجایی که بهبود کیفیت زندگی در این بیماران باعث افزایش امیدواری آن ها به زندگی می شود و بیمارانی که از کیفیت زندگی خوبی برخوردار باشند، امید به زندگی در آن ها نیز از سایرین بالاتر است و با توجه به اینکه کیفیت زندگی و امید، از تعیین کننده های معناداری زندگی تلقی می شوند. ما بر آنیم برای این بیماران کلاس های آموزشی در جهت ارتقای کیفیت زندگی و امید به زندگی آن ها برگزار کنیم.

کیفیت زندگی، امید به زندگی، بیماری انسداد مزمن ریوی