ارزیابی عملکرد مدل SDSM در تولید سری های زمانی بارش، دمای حداقل و دمای حداکثر در ایستگاه هواشناسی آورگان، استان چهارمحال و بختیاری

انجام اکثر مطالعات مربوط به مدیریت منابع آب و تغییر اقلیم نیازمند دسترسی به سری درازمدت داده های هواشناسی است.این در حالی است که در بسیاری از ایستگاه های هواشناسی داده های برداشت شده دارای خلاء آماری هستند و یا از طول دوره آماری کافی برخوردار نیستند. برای رفع این مشکل می توان از مدل های تولید (مولد وضع هوا) استفاده کرد. مدل ریز مقیاس نمائی آماری SDSM یکی از پرکاربردترین این مدل ها است که با استفاده از رگرسیون خطی چند متغیره روابط بین متغیرهای مستقل و متغیرهای وابسته را مشخص می کند. هدف از این تحقیق تولید سری های زمانی بارش، دمای حداقل ودمای حداکثر با استفاده از مولد پرکاربرد SDSM در ایستگاه هواشناسی آورگان واقع در استان چهار مخحال وبختیاری می باشد. از داده های باز تحلیل شده سه مدل گردش عمومی جو HadCm3 ، CGCM3 و CanESM2 در دوره پایه استفاده گردید. تا کارایی مدل با استفاده از معیارهای آماری RMSE ، MBE ، RSR ، و NSE ارزیابی شود. نتایج بیانگر توانایی بالای مدل SDSM در شبیه سازی پارامترهای اقلیمی است. هرچند که به دلیل ماهیت پیچیده و تغییر پذیری بالای بارندگی، مدل در شبیه سازی آن از دقت کمتری نسبت به سایر پارامترها برخوردار است.نتایج نشان داد مدل SDSM پارامتر بارندگی را با استفاده از داده های باز تحلیل شده مدل بزرگ مقیاس CGCM3 و پارامترهای دمای حداقل ودمای حداکثر را با استفاده از داده های باز تحلیل شده مدل بزرگ مقیاس CanESM2 با دقت بهتری شبیه سازی می کند.

کلیدواژه ها:

مدل SDSM ، ایستگاه هواشناسی آورگان ، مدل گردش عمومی جو HadCm3 ، CGCM3 و CanESM2