توان سنجی و اولویت بندی روستاهای کناره لوت جهت ایجاد اقامتگاه های بوم گردی(مطالعه موردی: استان خراسان جنوبی)

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 374

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

LUTDT01_062

تاریخ نمایه سازی: 27 تیر 1398

چکیده مقاله:

اقامتگاه های بومگردی چند سالی است در روستا های دارای آثار تاریخی و طبیعی شکل گرفتند و سازمان های متوالی از آنها حمایت می کنند.اکولوژ یا همان اقامتگاه بومگردی، به فضایی اطلاق می شود که امکان اقامت، مشارکت و کسب تجربه مبتنی بر سبک زندگی میزبان را برای بومگردان فراهم می سازد. بیابان لوت به سبب وجود ویژگی های طبیعی، توپوگرافی و تحت تآثیر شرایط اقلیمی خاص و برخوردار از شرایط ویژه به خصوص بکری، یکی از بخش های ارزشمند طبیعت محسوب می گردد و شناسایی قابلیت های روستاهای کناره لوت برای ایجاد اقامتگاه بومگردی حائز اهمیت است. استان خراسان جنوبی از جمله مناطقی از ایران است که با داشتن وسعت زیاد بیابان و کویر لوت می تواند از این پتانسیل بهره گیرد. بیابان لوت در این استان و روستاهای جاذب در کناره این بیابان همواره گردشگران بسیاری را به این نقطه از ایران می کشاند. در این مقاله به توان سنجی و اولویت بندی روستاهای کناره لوت جهت ایجاد اقامتگاه بوم گردی در استان می پردازد.

نویسندگان

مرتضی اسمعیل نژاد

دانشیار گروه جغرافیا، دانشگاه بیرجند

بهاره جعفری سهل آباد

دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی روستایی، دانشگاه بیرجند، بیرجند