بررسی عناصر طبیعت در شعر آدونیس

طبیعت از آغاز تا امروز همواره یکی از خاستگاه ها و سرچشمه های هنر و بویژه شعر بوده است؛ عناصر طبیعت جایگاه ویژهای را در سروده های شاعران داشته است، برخی از شاعرانی که نگاه سمبولیک به طبیعت دارند، معتقدند در ورای هر چیزی در طبیعت، رازی نهفته است . در شعر معاصر فارسی و عربی به خاطر شرایط سیاسی و فرهنگی مشابه ، وصف طبیعت یکی از مضامین مشترک است. ادونیس یکی از شاعران نوپرداز و متجدد عرب است که توجه به طبیعت و عناصر آن در شعر او کارکرد نمادشناختی ویژه ای دارد. عناصری چون آتش، آب، خورشید، نخل و .... که هر کدام افکار سیاسی و فلسفی شاعر را به خوبی بیان می کنند و آرمانهای او را نشان می دهند. این پژوهش می کوشد به تحلیل و بررسی شعر ادونیس از منظر توجه به المانهای طبیعی و بهره بردن از آنها در جهت بیان دغدغه ها و اندیشه های سیاسی، اجتماعی و فلسفی خویش بپردازد و کاربرد نمادین عناصر طبیعت را در شعر او نشان دهد. نتیجه بیانگر آن است که استعاره های شعر ادونیس اغلب از عناصر طبیعت گرفته شده اند و شاعر از آنها به خوبی بهره برده است.

کلیدواژه ها:

عناصر طبیعت ، شعر معاصر عرب ، ادونیس ، آتش