نصراله پورمحمدی املشی - دانشیار گروه تاریخ دانشگاه بین المللی امام خمینی(ره)
زهرا طاهری - دانشجو دکترا تاریخ ایران اسلامی دانشگاه بین المللی امام خمینی(ره)

ایران در قرن نوزدهم با توجه به شرایط سیاسی و جغرافیایی اش با مشکلات و چالش های زیادی در سطح روابط دیپلماتیک و بین المللی رو به رو بود.انگلیس در این دوره ایران را به عنوان دولتی در نظر داشت که بتواند چه از نظر سیاسی و استراتژیکی و چه از نظر اقتصادی از آن بهره بگیرد و تلاش می کرد به هر شکل نفوذ خود را در ایران گسترش دهد، در این بین سیاستمداران و افرادی بودند که در روابط خارجی ایران نقش مهمی را ایفا نمودند.یکی از این افراد شاهزاده نصرت الدوله فیروز می باشد،وی یکی از شخصیت های تاثیرگذار در روابط سیاسی ایران در اواخر قرن نوزدهم و آغاز قرن بیستم میلادی می باشد.نقش و جایگاه وی در بررسی مناسبات ایران و انگلیس قابل توجه می باشد و نام فیروز میرزا نصرت الدوله ابتدا با قرار داد 1919 م بر زبان ها افتاد چرا که یکی از امضاء کنندگان قرارداد به شمار می آمد.این پژوهش سر آن دارد تا به این سوال پاسخ دهد که نقش فیروز میرزا نصرت الدوله در مناسبات ایران و انگلیس تا چه حد بوده است این پژوهش با روش تحلیلی و تاریخی گردآوری شده است و یافته های پژوهشی حکایت از آن دارد که شاهزاده نقش زیادی در روابط خارجی ایران ایفا نمود و قرار دادی را امضا نمود که به قیمت آبرو ریزی وی تمام شد ولی تلاش وی در ادعای تمامیت ارضی ایران در کنفرانس صلح ورسای قابل توجه است.

فیروز میرزا نصرت الدوله،ایران،انگلیس،روابط سیاسی،قرارداد 1919م