تحلیلی کمی و چندجانبه از انتقال پذیری مدل تولید سفر لوجیت رتبه یی (مطالعه ی موردی: شهرهای قزوین و اسلامشهر)

با توجه به اینکه هزینه ی جمع آوری داده برای مدل سازی تقاضای سفر بسیار بالاست، انتقال مدل ها به علت صرفه جویی در منابع، جذابیت و اهمیت زیادی دارد. هدف نوشتار حاضر، بررسی انتقال پذیری مکانی مدل تولید سفر از نوع لوجیت رتبه یی بین دو نمونه با مقیاس واقعی و تعیین جهت برتر انتقال است. در این راستا، از داده های اقتصادی اجتماعی و سفرهای کاری روزانه ی خانوار از آمارگیری مبدا مقصد ساکنان شهرهای قزوین و اسلامشهر استفاده شده است. نتایج نشان می دهد که مدل های انتقال یافته به اسلامشهر و قزوین از نظر معیارهای قابلیت پیش بینی در سطح ناهمفزون (خوبی برازش انتقالی و شاخص انتقال)، عملکرد خوبی دارند و از نظر معیارهای برابری آماری پارامترهای مدل (آماره ی آزمون انتقال) و قابلیت پیش بینی در سطح همفزون (مجذور میانگین مربعات خطا و خطای نسبی انتقال همفزون)، فاقد عملکرد خوبی در انتقال پذیری هستند که نشان می دهد مسئله ی انتقال پذیری یک مسئله ی یک بعدی، با پاسخ بلی یا خیر نیست بلکه مسئله یی پیچیده و چندجانبه است و به همین دلیل، معیارهای متفاوتی به منظور ارزیابی آن پیشنهاد شده است.

کلیدواژه ها:

انتقال پذیری مکانی ، تولید سفر ، لوجیت رتبه یی