مقایسه استحکام برشی پیوند کامپازیت رزین-عاج پس از زمان های مختلف شستشوی عاج تراش خورده با یک سورفاکتانت به عنوان خنک کننده

مقدمه: آماده سازی مناسب عاج و حذف یا اصلاح لایه اسمیر در ایجاد استحکام پیوند بالا موثر است. هدف این پژوهش تعیین بالاترین استحکام برشی پیوند کامپازیت رزین-عاج پس از زمان های مختلف شستشوی عاج تراش خورده با یک سورفاکتانت پیشنهادی به عنوان خنک کننده بود. مواد و روش ها:در  این مطالعه تجربی-آزمایشگاهی  96 دندان  پره مولر  بطور تصادفی  در 8 گروه  مساوی قرار گرفتند.  در گروه های 1 و 2 تراش با خنک کننده آب انجام شد و به ترتیب باندینگ های Excite® و Adhese® طبق دستور کارخانه سازنده استفاده شد. در سایر گروه ها تراش با یک سورفاکتانت پیشنهادی به عنوان خنک کننده صورت گرفت. در گروه های 3، 4 و 5 به ترتیب بعد از 5، 10 و 15 ثانیه شستشو با آب، بدون اچینگ، باندینگ Excite®بکار رفت. در گروه های 6، 7 و 8 به ترتیب بعد از 5، 10 و 15 ثانیه شستشو با آب، باندینگ Adhese®طبق دستور کارخانه سازنده استفاده شد. استوانه کامپازیتی ساخته شد و پس از ترموسایکلینگ تحت آزمون استحکام برشی قرار گرفت. داده ها توسط آزمون های ANOVA و Duncan آنالیز شد. یافته ها: متوسط استحکام پیوند گروه های 1 تا 8 اختلاف معنی داری داشت (001/0=(P و در گروه های 1، 3 و 4 نسبت به سایر گروه ها بیشتر بود. تفاوت بین متوسط استحکام گروه های 1 (MPa37/8) و 2 (MPa71/4) معنی دار بود (019/0=(P. طبق آزمون دانکن بین گروه 1 (MPa37/8) و گروه 3 (MPa18/8) تفاوت معنی داری وجود نداشت (904/0=P). نتیجه گیری:نوع ادهزیو بر استحکام برشی پیوند موثر است. استفاده از سورفکتانت به عنوان خنک کننده و سپس شستشوی عاج با اسپری آب و هوا به مدت 5 ثانیه، استحکام باند برشی هم تراز با روش معمول کلینیکی با Excite® بدست می دهد ولی افزایش زمان شستشوی عاج باعث کاهش استحکام برشی پیوند می شود.

کلیدواژه ها:

استحکام برشی پیوند ، عامل چسباننده عاجی ، لایه اسمیر ، سورفاکتانت