شش نکته در دیباچه شاهنامه
محل انتشار: همایش شاهنامه و تعلیم و تربیت
سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 677
فایل این مقاله در 17 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
SCECONF01_059
تاریخ نمایه سازی: 18 تیر 1398
چکیده مقاله:
پیش ازاین نگارنده در جستاری به مذهب فردوسی پرداخته است و او را به واسطه دلایلی برخلاف، دیدگاه کسانی چون احمد مهدوی دامغانی، جلال خالقی مطلق، محمد محیط طباطبایی و شیرانی که فردوسی را شیعه دوازده امامی یا زیدی معرفی میکنند، همگام با عباس زریاب خویی، فردوسی را اسماعیلیمذهب میداند. در اینجا چند نکته دیگر از دیباچه شاهنامه ارائه میشود که ما را در اسماعیلی بودن فردوسی مطمئنتر میسازد. اینکه فردوسی پس از ستایش یزدان، خرد را میستاید و پس از آن پیامبر را ستایش میکند؛ اشاره به رمزی بودن برخی داستانهای شاهنامه، راهجویی و بطنراییگفرمان خداوندهمراهی، دانایی و توانایی باور به نافرسودگی آسمان،همگی برخاسته از اندیشه های اسماعیلی فردوسی استکه در این جستار بدان پرداخته خواهد شد
کلیدواژه ها:
نویسندگان
حمیدرضا اردستانی رستمی
استادیار دانشگاه آزاد اسلامی. واحد دزفول