یونس سخاوت - دانشگاه هنر اسلامی تبریز - دانشکده چندرسانه ای
حسین زارعی - دانشگاه هنر اسلامی تبریز - دانشکده چندرسانه ای

تحقیقات نشان داده است که طراحی فعالیت های توان بخشی در قالب بازی های جدی می تواند منجر به انگیزش بیش تر در بیماران شود. درجه سختی چنین بازی هایی معمولا به صورت دستی توسط درمانگر تنظیم می شود. این در حالی است که بازی های توان بخشی خانگی نیاز به تنظیم خودکار درجه سختی متناسب با مهارت های بیماران دارند. این مقاله روشی برای تنظیم درجه سختی بازی های توان بخشی ارائه می کند که در آن سختی بازی به صورت خودکار و بر اساس مهارت های حرکتی بیماران و در حین انجام بازی تعیین می شود. این تحقیق نشان می دهد که تنظیم سختی بازی یک مسئله چندهدفی است که در آن اهداف مختلف ممکن است در دوره های تناوبی متفاوتی بررسی شوند. بدین منظور روشی تحت عنوان یادگیری تقویتی چند تناوبی (یاقوت) ارائه شده است که امکان ارزیابی اهداف مختلف را در دوره های تناوبی متفاوت فراهم می کند. نتایج آزمایش های انجام شده بر روی این سامانه حاکی از موفقیت قابل توجه آن در برآورده کردن معیارهای رضایت کاربران و همچنین بهبود مهارت های حرکت دست در مقایسه با روش های معمول یادگیری تقویتی است.

یادگیری تقویتی, تنظیم خودکار سختی بازی, دستگاه های توان بخشی, بازی های جدی