محمدمهدی بهزادی - دانشگاه رازی
رضا آقایاری - دانشگاه رازی

در سیستمهای سازه ای تونلی- فرم که بارهای جانبی و ثقلی وارده توسط عملکرد مرکب دیوارهای برشی و سیستم دال تخت بتن آرمه انتقال می یابد، به دلیل امکان جایابی بازشوها در نقاط مختلف پلان، برخی محدودیتهای موجود معماری نیز برطرف می گردد. سهولت در اجرا و همچنین عملکرد مطلوب این نوع سیستم سازه ای در زلزله های گذشته، استفاده از آن را در ساختمانهای با ارتفاع متوسط و بلند با رشد چشمگیری مواجه نموده است. در برخی از آئین نامه های طراحی لرزه ای برای تخمین مقدار ضریب رفتار سازه ، که رابطه مستقیم با میزان انرژی قابل جذب و شکل پذیری سازه دارد، روابط شبه تجربی ارائه می گردد که نتایج مطالعات آزمایشگاهی حاکی از عدم دقت کافی آنهاست. در این مقاله با استفاده از نتایج تحلیل غیر خطی بار- افزون بر روی 7 نمونه از سیستم سازه ای مورد بحث که توسط نرم افزار ABAQUS تحلیل شده ، علاوه بر محاسبه مقادیر ضریب رفتار، اثر عوامل موثر در میزان شکل پذیری و ضریب رفتار سازه نیز بررسی شده است . نتایج بررسی حاکی از ظرفیت مطلوب این گونه سیستمهای سازه ای و تاثیرپذیری شکل پذیری آنها از عوامل مهمی از قبیل درصد نسبی دیوارهای برشی، لاغری و پارامترهای هندسی می باشد.

دیوار برشی, ضریب رفتار, شکل پذیری, سازه های تونلی, فرم