الگوپذیری خطبه قاصعه نهج البلاغه از قرآن کریم با رویکرد بینامتنیت
- سال انتشار: 1397
- محل انتشار: دو فصلنامه مطالعات ادبی متون اسلامی، دوره: 3، شماره: 9
- کد COI اختصاصی: JR_RLA-3-9_002
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 801
نویسندگان
مدیر کروه زبان و ادبیات عربی جامعه المصطفی العالمیه -نمایندگی مشهد-
دانشیار دانشگاه علوم اسلامی رضوی-مشهد
عضو گروه علمی حکمت و کلام اسلامی، مرکز مدیریت حوزه علمیه خراسان.
چکیده
یکی از رویکرهای مهمی که می توان در پژوهش های ادبی بدان پرداخت، تاثیرپذیری و یا به عبارتی الگوپذیری یک متن از متن دیگر است. امروزه از این نوع پژوهش به رابطه بینامتنیت ((Intertextuality، بینامتنی ((Intertextual و یا التناص یاد می کنند. این رابطه، عدم خودبسندگی برخی متون را نشان می دهد که خودآگاه یا ناخودآگاه، از دگر متون بهره جسته اند. نوشتار پیش رو، به ارتباط بینامتنی دو متن دینی می پردازد. یکی قرآن کریم که در این نوشتار از آن به متن پنهان یاد شده و دیگری طولانی ترین خطبه نهج البلاغه بنام قاصعه است که از آن به متن موجود یاد می شود. نگارندگان بر آن هستند که ژرفای پیوند دو متن قرآن و نهج البلاغه را روشن سازند تا از این رهگذر، ارتباط ناگسستنی قرآن ناطق و صامت دگر بار جلوه کرده و تجلی نورانیت کلام وحی در سخنان حضرت امیر مومنان(ع) رخ بنماید. این پژوهش به شیوه توصیفی، تحلیلی و تطبیقی، رابطه بینامتنیت قرآن و خطبه قاصعه نهج البلاغه را در واژگان، ساختار، الهام و چهره های نمایشی بررسی خواهد نمود.کلیدواژه ها
قرآن, نهج البلاغه, امام علی(ع), قاصعه, بینامتنیتاطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.