قابلیت تولید سوخت های زیستی از ریز جلبک های دریایی

چکیده سوخت های فسیلی بخش چشمگیری از مصرف انرژی را تشکیل می دهند، اما دارای معایبی مانند آلودگی هوا، تولید گازهای گلخانه ای و در نتیجه گرمایش جهانی هستند. سوخت های زیستی دارای بار آلودگی کمتری هستند و از منابع تجدیدپذیر تولید می-شوند و می توانند جایگزین مناسبی برای سوخت های فسیلی باشند. در این میان، سوخت های ریزجلبکی دارای اهمیت هستند زیرا ریزجلبک ها دارای نرخ رشد بالا هستند، در زمین های غیر قابل کشت با میزان کم آب و در آبهای شور کشت می شوند و توانایی بالای تثبیت کربن دی اکسید را دارند. همچنین در برابر سوخت های فسیلی نسبت تولید آلودگی خیلی کمتری دارند. شناخته شده-ترین سوخت جلبکی بیواتانول و بیودیزل می باشد که می تواند جایگزین دیزل نفتی شود. بیودیزل با عنوان کربن خنثی شناخته می-شود زیرا میزان انتشار کربن دی اکسیدی را به شدت کاهش می دهد. بهینه سازی شرایط کشت جلبکی، روش های برداشت و فراوری توده جلبکی، به بیشترین میزان ماده اولیه سوختهای زیستی( لیپید یا قند) می انجامد. روغن استخراجی به عنوان سوخت مایع مورد استفاده قرار می گیرد و باقی مانده زیتوده جلبکی توسط هضم بی هوازی به بیوگاز یا بیواتانول تبدیل می شود و باقیمانده آن به عنوان کود و یا تغذیه حیوانات مورد استفاده قرار می گیرد. در این بررسی، انواع روشهای کشت جلبک و تولید سوختهای زیستی استفاده شده در سالهای اخیر مورد ارزیابی قرار می گیرند

کلیدواژه ها:

واژگان کلیدی : سوخت های زیستی ، ریزجلبک ، بیودیزل ، بیواتانول