تاثیر کود دامی و محلول پاشی اسیدهای آمینه بر ویژگی های رشدی، عملکرد دانه و میزان اسانس گیاه دارویی گشنیز (Coriandrum sativum L.)

با توجه به اثرگذاری های سوء کاربرد کود های شیمیایی در بوم نظام های زراعی، به کارگیری مدیریت های پایدار عنصرهای غذایی و منابع غیر شیمیایی، از اولویت های نظام های تولید پایدار است. این تحقیق به منظور بررسی تاثیر کود دامی و محلول پاشی اسید آمینه بر ویژگی های کمی و کیفی گیاه دارویی گشنیز در بهار سال 1392 در اراضی تحقیقاتی شرکت کشاورزی ران واقع در فیروزکوه انجام شد. این آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد. عامل اول شامل کود دامی در پنج سطح (0، 3، 6، 9 و 12 تن در هکتار) و عامل دوم محلول پاشی ترکیبی تجاری از چند اسیدآمینه (هیومی فورته) در دو سطح (بدون محلول پاشی و محلول پاشی) بودند. صفات مورد بررسی شامل ارتفاع بوته، قطر ساقه، شاخص سطح برگ، عملکرد زیست توده (بیوماس)، عملکرد دانه و درصد اسانس بودند. نتایج نشان داد، بیشترین ارتفاع بوته (83/62 سانتی متر) و عملکرد زیست توده (71/9281 کیلوگرم در هکتار) با کاربرد 9 تن در هکتار کود دامی به دست آمد. ولی کاربرد 12 تن کود دامی در هکتار باعث بیشترین شاخص سطح برگ (42/1)، عملکرد دانه (84/1399 کیلوگرم در هکتار) و درصد اسانس (56/0 درصد) شد. همچنین محلول پاشی اسیدهای آمینه تاثیر معنی داری بر همه صفات مورد بررسی داشت. نتایج مقایسه میانگین نشان داد، بیشترین ارتفاع بوته (27/61 سانتی متر)، شاخص سطح برگ (28/1)، عملکرد زیست توده (15/7693 کیلوگرم در هکتار)، عملکرد دانه (92/1110 کیلوگرم در هکتار) و درصد اسانس (50/0 درصد) از محلول پاشی اسید آمینه به دست آمد. نتایج این آزمایش نشان داد، کاربرد کود دامی و محلول پاشی اسیدهای آمینه در تامین عنصرهای غذایی گیاه دارویی گشنیز در نظام های تولید پایدار نقش موثری دارند.

کلیدواژه ها:

عملکرد زیست توده ، کود آلی ، گشنیز ، ماده موثره