تعیین اثر طول نمونه زبانی بر میانگین طول گفته بر اساس تکواژ در کودکان طبیعی فارسی زبان

هدف: تحلیل نمونه زبانی (LSA: Language Sample Analysis) یکی از بهترین شیوه های ارزیابی زبان و میانگین طول گفته ((MLU: Mean Length of Utterance یکی از پرکاربرد ترین شیوه ها برای تحلیل نمونه زبانی در کودکان است. نمونه گیری از گفتار خودانگیخته به منظور تعیین MLU مستلزم صرف زمان زیادی است و در حال حاضر مشخص نیست که چه تعداد گفته از نمونه گفتار خودانگیخته کودکان فارسی زبان نماینده توانایی آن ها در تکواژشناسی و نحو است. تعیین وجود رابطه بین حجم نمونه زبانی و MLU می تواند راهگشای تحقیقات بعدی در زمینه تعیین طول نمونه زبانی مورد اطمینان برای تعیین MLU  در کودکان فارسی زبان باشد، بنابراین پژوهش حاضر با هدف تعیین اثر طول نمونه زبانی بر میانگین طول گفته بر اساس تکواژ(Mean Length of Utterance in Morpheme: MLUm)  در کودکان  5- 4 ساله طبیعی فارسی زبان انجام گرفت. روش بررسی: 30 کودک (15 دختر و 15 پسر) از مهدکودک های شهر بابل انتخاب شدند. نمونه گیری زبانی طی 30 دقیقه بازی آزاد هر کودک با آزمونگر انجام گرفت. چهار مجموعه از نمونه گفتار در طول های مختلف، 50، 150،100 و 200 گفته، پی در پی نسخه برداری شدند. میانگین MLUm در طول های مختلف با استفاده از آزمون های آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی بونفرونی مورد مقایسه قرار گرفت. یافته ها: میانگین MLUm در نمونه های دارای 50 (میانگین=4/40) و 150(میانگین=4/71) گفته و نمونه های دارای 50 (میانگین=4/40) و 200 (میانگین=4/79) گفته به صورت معنادار با هم متفاوت بود. تفاوت میانگین MLUm در سایر حجم ها معنادار نبود (0/05 > p). نتیجه گیری: در نمونه گفتار خودانگیخته کودکان طبیعی فارسی زبان طول نمونه زبانی بر MLUm موثر بوده و افزایش طول نمونه زبانی به میزان 100 گفته یا بیشتر موجب افزایش MLUm می گردد. این تاثیر در نمونه های زبانی بیش از 100 گفته معنادار نیست.

کلیدواژه ها:

کودکان طبیعی ، گفتار و زبان ، طول نمونه زبانی ، میانگین طول گفته بر اساس تکواژ (MLUm)