اثر تزریق درون آمنیونی و استفاده جیره ای فلاونوئید بر عملکرد، وضعیت آنتی اکسیدانی گوشت و جمعیت میکروبی جوجه های گوشتی

آزمایشی برای بررسی اثرات تزریق داخل تخم مرغی و استفاده جیره ای فلاونوئید (نارینجین و هسپریدین) بر عملکرد، خصوصیات لاشه، وضعیت آنتی اکسیدانی گوشت و جمعیت میکروبی انتهای روده جوجه های گوشتی، با تعداد 600 عدد تخم مرغ قابل جوجه کشی برای تزریق داخل آمنیونی (در روز 5/17 جنینی) و پس از جوجه درآوری برای دوره پرورشی در چهار تکرار 10 قطعه ایی به مدت 42 روز اجرا شد. تیمارها در قالب طرح کاملا تصادفی به صورتی که در تیمارهای یک، دو و سه، افزودن 50، 100 و 175 میلی گرم بر کیلوگرم فلاونوئید در جیره، تیمارهای چهار و پنج، تزریق 15 و 30 میلی گرم فلاونوئید، تیمار شش، تزریق 15 میلی گرم و افزودن 50 میلی گرم بر کیلوگرم فلاونوئید در جیره، تیمار هفت، تزریق 30 میلی گرم و افزودن 175 میلی گرم بر کیلوگرم فلاونوئید در جیره و تیمار هشت، گروه شاهد می باشند. اثر تیمارها بر روی صفات عملکردی نسبت به گروه شاهد معنی دار نبود. بجز تیمار چهار، کاهش میزان تولید مالون دی آلدهید گوشت ران و سینه در 28 و 42 روزگی در سایر تیمارها نسبت به گروه شاهد مشاهده شد (05/0> P). نتایج افزایش جمعیت کل باکتری های هوازی و لاکتوباسیل و کاهش کلی فرم را در تیمارها نسبت به گروه شاهد نشان دادند (05/0> P). بنابراین افزودن 175 میلی گرم نارینجین و هسپریدین در جیره با و بدون 30 میلی گرم تزریق موجب بهبود کیفیت گوشت و سطوح افزودنی 50 میلی گرم با و بدون 15 میلی گرم تزریق فلاونوئید باعث بهبود جمعیت میکروبی انتهای دستگاه گوارش گردید. به طور کلی، استفاده درون جیره ای و یا به همراه تزریق فلاونون ها اثرات مثبتی را بر بهبود سلامت و کیفیت گوشت جوجه های گوشتی دارد.

کلیدواژه ها:

تزریق جنینی ، ثبات اکسیداسیون ، خصوصیات لاشه ، فلاونون ، لاکتوباسیل