جواد یوسفی لبنی - دانشجوی دکتری آموزش بهداشت و ارتقا سلامت دانشگاه علوم پزشکی ایران، مرکز تحقیقات ارتقا سلامت دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران
محمدحسین تقدیسی - استاد آموزش بهداشت و ارتقا سلامت دانشگاه علوم پزشکی ایران
آرش ضیاپور - دانشجوی دکتری آموزش بهداشت و ارتقا سلامت دانشگاه علوم پزشکی ایران
بهار خسروی - کارشناسی ارشد مطالعات زنان دانشگاه شهید مدنی آذربایجان

مقدمه: خودسوزی به عنوان، شایع ترین روش اقدام به خودکشی در میان زنان کرد دیده می شود بنابراین تبیین علل این انتخاب میتواند به روشن شدن قضیه و مداخلات لازم جهت کاهش این آسیب اجتماعی کمک کند.روش: در این پژوهش از روش پدیدارشناسی که یکی از شیوه های پژوهش کیفی است استفاده شده است. جامعه پژوهش شامل زنانی می شدند که در مناطق کردنشین ایران اقدام به خودسوزی کرده و نجات یافته بودند. داده ها از طریق مصاحبه عمیق گردآوری شدند. نمونه گیری نظری و مبتنی بر هدف نیز مبنای نمونه گیری قرار گرفت. در پایان با مصاحبه با 25 نفر از این زنان اشباع داده ها حاصل گردید همچنین برای استحکام پژوهش نیز از معیارهای گوبا و لینکلن استفاده شد.یافته ها: تجزیه و تحلیل داده های به دست آمده 6 درونمایه اصلی مبنی بر علت انتخاب روش خودسوزی توسط زنان کرد را نشان داد که شامل اعتراض، قهرمان شدن و نشان دادن شهامت، ترساندن خانواده وکسب توجه بیشتر ، تقلید، القا گناه بیشتر به خانواده و جامعه، و دسترسی آسان می شد.نتیجه گیری: انتخاب روش خودسوزی توسط زنان کرد بیشتر تحت تاثیر بستر های اجتماعی و فرهنگی است بنابراین برای انجام مداخلات باید به بسترهای اجتماعی و فرهنگی مناطق مورد بررسی توجه بیشتری کرد.

خودسوزی، زنان کرد، بسترهای اجتماعی