اثر بخشی زوج درمانی مبتنی بر طرحواره محوری بر سازگاری متقاضیان طلاق

پژوهش حاضر با هدف بررسی کارآیی زوج درمانی طرحواره محور بر سازگاری زوجین متقاضی طلاق شهر رشت انجام شد.روش پژوهش حاضر نیمه تجربی با گروه کنترل و آزمایش بود بدین ترتیب که از بین زوجین متقاضی طلاق تعداد 50زوج 100) نفر) به صورت تصادفی انتخاب و در دو گروه کنترل و آزمایش جایگزین شدند. در ادامه طرحواره درمانی برای گروه آزمایش به مدت 16جلسه انجام شد در این پژوهش از پرسشنامه سازگاری زوجی باسبی و همکاران (RDAS) استفاده گردید. در نهایت داده ها به شیوه تحلیل کوواریانس مورد ارزیابی قرار گرفتند. یافته نشان داد سازگاری(f=21/041 و P= 0/001 و(Eta=0/389 زوجین متقاضی طلاق میباشد. در نتیجه کاربرد زوج درمانی طرحواره محور در فضای کار با مراجعین طلاق میتواند در در افزایش سازگاری اثربخش باشد.

کلیدواژه ها:

زوج درمانی مبتنی بر طرحواره محوری[سازگاری ، طلاق.