بررسی الزامات قانونی استفاده از توان داخل در صنعت بالادستی نفت وگاز

  چکیده: اخیراکشورهایدارایذخائرنفت وگازبااتخاذسیاست هایمختلفیدرپیافزایشهرچهبیشترسهمخودازعملیاتنفتیهستندمی باشند. تصویب قوانین حداکثر استفاده از توانمندی های داخل ازجمله این روش هاست تا با الزام به کارگیری خدمات نیروی انسانی، تجهیزات و کالاهای تولیدی در قلمرو سرزمینی آن کشور، ارزش افزوده ای مضاف بردرآمدناشیازاستخراجنفتدراقتصادکشورایجاد نمایند. اززماناکتشافنفتدرایرانوخصوصاپسازملیشدنصنعتنفتونیزپیروزیانقلاباسلامی،قوانین متعددیدرخصوصاستفادهازتوانداخلبهتصویبرسیده است. درحالحاضر، قانونحداکثراستفادهازتوانتولیدیوخدماتیدرتامیننیازهایکشوروتقویتآنهادرامرصادراتواصلاحماده (104) قانونمالیات هایمستقیم به عنوانمهمترینسندبالادستی،الزاماتمربوط بهتوانداخلراازقبیل: الزام  ارجاعکاربهشرکتایرانی،مشارکتایرانی-خارجییاخارجی،الزامانجامکار،الزامرعایتحداقلنصاب 51٪،الزاماطلاع رسانی،الزامنظارتوکنترلپیش بینینمودهومتعاقباضمانتاجرایتخلفازاینالزاماتونیزموارداستثناءازالزامبهاستفادهرامقررمی نماید.    مقالهحاضردرصدداستتاضمنتبیینهریکازاینالزامات،ضمانت اجرا و موارد استثناء آنها، خلاهای موجود را با لحاظ ویژگی صنعت نفت وگازایرانمطرحوحسب موردپیشنهاداتیراارائهنماید.          مقاله حاضر درصدد است تا ضمن تبیین هریک از این الزامات، ضمانت اجرا و موارد استثناء آنها، خلاهای موجود را بالحاظ ویژگی صنعت نفت وگاز ایران مطرح و حسب مورد پیشنهاداتی را ارائه نماید

کلیدواژه ها:

استفاده حداکثری از توان داخل ، ارجاع کار ، انجام کار ، حداقل نصاب 51٪ ، صنعت نفت وگاز