تحلیل حقوقی نظام مالیاتی مناطق ویژه اقتصادی جمهوری اسلامی ایران

مناطق ویژه اقتصادی در ایران با رویکرد تسهیل مبادلات بازرگانی و ترویج سرمایه گذاری داخلی و خارجی برای رشد و رونق اقتصادی مناطق و کشور تشکیل شدند. از جمله مهمترین مسائل حقوقی در ارتباط با این مناطق، وضعیت مالیاتی آن هاست که با ترویج و جذب سرمایه­گذاری و تقویت ویژگی­های اختصاصی این مناطق برای رونق اقتصادی ارتباط مستقیمی دارد و لذا می­بایست تحت نظام حقوقی خاص ضوابط مالیاتی قرار بگیرد. در این پژوهش، تلاش می­شود تا ضمن بررسی دقیق نظام مالیاتی حاکم بر این مناطق از رهگذر مطالعه مبنایی و تطبیقی با مداقه بر قوانین کشور، فعالیت­های مشمول مالیات و معافیت­های آن تبیین ارزیابی مناسبی درباره آن شود. در این پژوهش این نتیجه حاصله شد که معافیت­های مالیاتی مناطق، در بیشتر موارد نسبت به مالیات­های غیرمستقیم به ویژه فعالیت­های اقتصادی فراملی بر قرار است و فقدان چشمگیر معافیت­ و امتیازات نسبت به مالیات­های مستقیم و نیز مالیات غیرمستقیم در ارتباط با مبادلات بازرگانی با قلمرو گمرکی کشور از یک سو و پراکنده بودن ضوابط و احکام قانونی مالیاتی از سوی دیگر، از اهم اشکالات نظام مالیاتی ایران در این مورد به نظر می­رسد که نوعا ضوابط بازدارنده برای سرمایه­گذاران تلقی می شوند.  

کلیدواژه ها:

منطقه ویژه اقتصادی ، مالیات مستقیم ، مالیات غیرمستقیم ، معافیت مالیاتی ، مقرراتگذاری مالیاتی