سمیه صفری - استادیار دانشگاه شهرکرد،
علیرضا امیدی - استادیار دانشگاه شهرکرد،
جواد کیانی - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت ورزشی دانشگاه شهرکرد،

هدف این پژوهش مقایسه کیفیت آموزشی رشته تربیت بدنی در دو نظام آموزش حضوری و نیمهحضوری در استان چهارمحال و بختیاری بود. جامعه آماری این تحقیق کلیه دانشجویان مقطع کارشناسی رشته تربیت بدنی دردانشگاه های دولتی استان چهارمحال و بختیاری درسال تحصیلی 94-95 بود. برای جمع آوری اطلاعات تحقیق ازطریق 4 پرسشنامه پاسخ بسته 80)سوال) برای عملکرد تحصیلی دروس تخصصی نظری نمونه تحقیق وپرسشنامه اطلاعات فردی ویک پرسشنامه خودپنداراستفاده شد. برای تجزیه وتحلیل از دو بخش آمار توصیفی واستنباطی استفاده شده است. از آمارتوصیفی برای تجزیه وتحلیل تک تک سوالات پرسشنامه به صورت توزیع فراوانی، درصد، میانگین، نمودارستونی استفاده شد و از بخش آمار استنباطی برای آزمون فرضیه های تحقیق و تعیین تفاوتهای احتمالی کیفیت آموزشی دو نظام آموزش حضوری و نیمه حضوری و از آزمون T مستقل و خیدو استفاده شد. تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS.V.18 انجام شد. نتایج تحقیق نشان داد که کیفیت آموزشی رشته تربیت بدنی در دروس تخصصی نظری در دو نظام آموزش حضوری و نیمه حضوری تفاوت معنیداری وجود دارد و کیفیت آموزشی گروه حضوری در دروس نظری نسبت به گروه نیمه حضوری بالاتر است وکیفیت آموزشی در دروس عملی در دو نظام آموزش حضوری و نیمه حضوری تفاوت معنیداری وجود ندارد و نمرات گروه نیمه حضوری نسبت به گروه حضوری در دروس عملی بالاتر است و بین سطح خودپنداره تحصیلی و معدل دیپلم متوسطه در دو گروه تفاوت معنیداری وجود ندارد. و همچنین بین سن، وضعیت تاهل و نحوه تامین هزینه های تحصیلی و انتخاب چندم در انتخاب رشته کنکور سراسری تفاوتی بین دو گروه مشاهده نشد و بین جنس، وضعیت اشتغال و نوع دیپلم متوسطه بین دو نظام آموزش حضوری و نیمه حضوری تفاوت معنیداری وجود دارد.

کیفیت آمورشی، تربیت بدنی ، آموزش حضوری، آموزش نیمه حضوری، خودپنداره تحصیلی