نقش آموزش وپرورش درتوسعه وتقویت خرده نظام های فرهنگی

میراث فرهنگی یک ملت تنها سازه ها و اشیا به جا مانده از گذر قرن ها و سال ها نیست بلکه شامل فرهنگ ها، آداب، سنت هایی که در گوشه گوشه خاک هر کشوری قرار دارد نیز می شود.از درون همین هاست که هویت یک فرد شکل می گیرد و رشد می کند.حال برای حفظ این میراث وهمچنین شکل گیری هویت فردی و ملی مناسب دردانش آموزان چه باید کرد اصطلاح خرده نظام های فرهنگی مفهومی است که در سال های اخیر مورد تاکید تعلیم و تربیت و به خصوص جامعه شناسی آموزش و پرورش قرار گرفته و منظور از آن این است که به رغم گسترش ارتباطات بین کشورها و حرکت آنها به سوی نظامی جهانی ومنطقه ای، مساله ی اقوام و ملیت ها و تفاوت های فرهنگی بین آنها اهمیت خاصی دارد.گوناگونی فرهنگها به قاره ها و کشورها محدود نمی شود و در درون هر کشور نیز میتوان اقوام و ملیت های گوناگونی را مشاهده کرد که به رغم تفاوت های فرهنگی با یکدیگر،در درون فرهنگملی به حیات خود ادامه می دهند.در این مقاله بدین مساله می پردازیم که چگونه آموزش و پرورش می تواند با حفظ خرده فرهنگ ها به عنوان بخشی از میراث فرهنگی یک کشور، فضای مناسبی را برای رشد دانش آموزان یک سرزمین فراهم آورد وهمچنین نقش کلیدی خود را را در شکل گیری هویت ملی فرد ایفا کند.به طور کلی بدین نتیجه می رسیم که در آموزش چند فرهنگی با تاکید بر فرهنگ بومی هر منطقه و احترام به آن و بکار گیری آن در امر آموزش و در عین حال آشنا کردن دانش آموز با فرهنگ ها و قومیت های دیگر جامعه و ایجاد شرایط شناخت و تعامل با آنها، احساسی ملی گرایانه همراه با شناخت در دانش آموز ایجاد می شود که دارای پایه های محکمی است.روش گردآوری اطلاعات در این تحقیق کتابخانه ای می باشد.

کلیدواژه ها:

خرده فرهنگ ها ، میراث فرهنگی ، آموزش و پرورش چند فرهنگی ، هویت ملی