محمد مهدی صفورایی پاریزی - دانشیار روانشناسی تربیتی جامعه المصطفی العالمیه
حلیمه اخلاقی - دانش آموخته دکتری تفسیر تطبیقی، جامعه المصطفی العالمیه

انسان در هر لحظه زندگی خود در حال ارتباط و در جهان ارتباطات زندگی میکند و در پرتو5 این ارتباطات، نقشهای متفاوتی رامیپذیرد. از مهمترین انواع ارتباط انسان در زندگی، ارتباط با خود است؛ زیرا در هر فراگرد ارتباطی، هر فردی ابتدا با خود به صورت مداوم، فراگیر و پیوسته ارتباط برقرار میکند و چگونگی این ارتباط در رفتارهای بیرونی او تجلی میکند. بدین ترتیب، ورود به مباحث مربوط به الگوی ارتباط شایسته با خود با معیارهای قرآنی جهت کمالیابی و سعادتمندی دنیوی و اخروی انسان، امری اساسی و ضروری است. هدف از نوشتار پیشرو، پاسخگویی به این پرسش است که ارتباط شایسته با خود از دیدگاه قرآن کریم کدام است در این پژوهش، با بهره گیری از روش توصیفی- تحلیلی به روش اسنادی در منابع قرآنی و تفسیری، ارتباط شایسته با خود مورد واکاوی و تبیین واقع شده است. ارتباط شایسته انسان با خود در سه بعد بینشی، گرایشی و رفتاری قابل بررسی است. در بعد بینشی: خودشناسی و خود آگاهی، علمافزایی و کسب مهارتهای مختلف در زندگی از مولفه های مهم بینشی است. در بعد گرایشی: گرایش به کمال حقیقی، گرایش به کمالات برتر، علاقه به دین و دینداری و احساس عزت از مهمترین گرایشهایی ارتباط شایسته است. در بعد رفتاری: ایجاد ویژگیهای درونی و اخلاقی مناسب، رعایت بهداشت و پاکیزگی، مدیریت زمان، مدیریت بدن و کار و تلاش از الگوهای رفتاری مطلوب این ارتباط میباشد.

ارتباط، قرآن کریم، بینش، گرایش، الگوهای رفتاری