اکرم احمدی - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت استرتژیک منابع انسانی دانشگاه تهران، تهران، ایران مدیر امور پژوهش و کنفرانس های موسسه پژوهشی مدیریت مدیر

اداره سازمانها در دنیای پر جنب و جوش و بی اندازه رقابت آمیز ، رو به پیچیدگی و دشواری می گذارد . در این شرایط راه حل های گذشته دیگر پاسخگوی مسئله های امروزی نیست . پس آموختن به قصد حل مسئله و یادگیری با هدف توسعه به دستور کار سازمان ها تبدیل شده است ، تا در حال حاضر که استفاده از قواعد و فرمول های از پیش تعیین شده راهگشا نیست ،فرصت هایی برای رفع نیازهای فوری به کمک یادگیری و رشد وجود داشته باشد . امروزه دیگر سازمانهای بزرگ و پیچیده ای که دهه های قبل به وجود آمده بودند، کارساز نیستند و حکم دایناسورهایی را دارندکه توان تطبیق خود با محیط را نداشتند و محکوم به فنا شدند. سازمانهای بزرگ با ساختارهای سنتی توان و انعطاف لازم جهت همسویی با تغییرات محیط پیرامونی بویژه با توجه به مسایل جهانی شدن را ندارند و برای بقای خود ناچارند یا تغییر ساختاردهند یا خود را به ابزارهایی مجهز کنند تا توان مقابله با تغییرات جهانی را به دست آورند. یکی از مهمترین این ابزارها، ایجادسازمان یادگیرنده و نهادینه کردن یادگیری سازمانی است .بنابراین، سازمانهایی موفقتر هستند که زودتر، سریعتر و بهتر از رقبا یادبگیرند. درست به همین دلیل است که مفهوم سازمان یادگیرنده و یادگیری سازمانی در سالهای اخیر مطرح شده و رشد فزایندهای داشته است. سازمانها به جای رفتارها و حرکتهای سنتی خود که در بهترین شکل آن در برگیرنده آموزش نیز میبود، تبدیل به سازمانی شوند که همواره یاد میگیرند، یعنی کوشش خود را در جهت یادگیری به عنوان یک امتیاز رقابتی به کار میبرند. در مقاله حاضر، ضمن تعریف سازمان یادگیرنده و مشخص ساختن ویژگیهای اصلی آن، سعی میشود که عواملی (مانند استراتژی، مدیریت، فرهنگ و ) را که در ایجاد، شکل گیری و رشد چنین سازمانی موثر است، معرفی کرده و سپس یادگیری سازمانی یا به عبارت دیگر، ابعاد و انواع یادگیریهایی که در سازمان امکان پذیر است تشریح می گردد و به ذکرنمونه هایی از تحقیقات مرتبط در سازمان ها پرداخته می شود.

سازمان یادگیرنده ، پیتر سنگه ، یادگیری سازمانی، تغییرات جهانی