بررسی اصل تاخرحادث در فقه و حقوق موضوعه ایران
- سال انتشار: 1397
- محل انتشار: چهارمین کنفرانس بین المللی پژوهش های مدیریت و علوم انسانی در ایران
- کد COI اختصاصی: ICMHSR04_138
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 1255
نویسندگان
استاد دانشگاه آزاد نی ریز
دانشجو دانشگاه آزاد نی ریز، مسئول دفترکل شورای حل اختلاف فسا
چکیده
فقهاء و علمای حقوقی در مباحث متعددی همچون بحث ارث به اصل تاخر حادث استناد کرده اند. استفاده صحیح از این اصل منوط به تشخیص ماهیت آن و حجیت آثار مترتب بر آن، می باشد. هر چند برخی این اصل را فاقد اعتبار یا از مصادیق اصل عدم دانسته اند، اما تطبیق آن بر قاعده استصحاب به صواب نزدیکتر است. از آنجا که در این اصل، گاهی از اوقات، تاخر در اجزاء زمان و گاهی از اوقات تاخر نسبت به حادثه دیگر اثبات میشود، با توجه به عقلی بودن عنوان تاخر نسبت به استصحاب عدم حادث، اشکال مثبت بودن این اصل مطرح شده است. همچنین گفته شده این تاخر با اصل عدم تقدم حادثه مسبوق، معارض و نهایتا فاقد اعتبار شرعی است. نتیجه حاصل در این تحقیق نشان میدهد قدر متیقن اصل تاخر حادث، ترتب احکام عدم حدوث تا قبل از زمان یقین به حدوث و ترتب احکام حدوث از زمان علم به حدوث است. همچنین اصل تاخر به شکل نسبی معنا ندارد و تنها تاخر به شکل مطلق قابل اجراست ولیکن زمانی که نتیجه ایاصلن در کنار علم به اجزاء دیگر قرار بگیرد،موضوع حکم شرعی، بر اساس فهم عرفی احراز میگردد و به نحوی تاخر ثابت میشود؛ اماره بودن استصحاب، پذیرش لوازم استصحاب حتی در فرض اصل عملی بودن و بنای بر ترکیب در موضوعات احکام، مویدهایی برای اثبات تاخر میباشند. بنابراین ماده 874 قانون مدنی مطابق شرع و قول مشهور فقهای متقدم است هر چند استثنای مواردی همچون تصادم که اقتضاء برای بقا در آنها مسلم نیست، در این تحقیق مورد تاکید قرار گرفته است.کلیدواژه ها
اصل تاخر حادث، استصحاب، اصل مثبت، اصل عملی، اماره، اثبات تاخر.مقالات مرتبط جدید
- حکمت عملی در حکمرانی خوب
- گفتمان نظری سیاست خارجی کشور جمهوری اسلامی ایران در مقابل اسراییل از دیدگاه حقوق بین الملل
- نقش و جایگاه رسانه ها فضای مجازی و آینده فناوری های آموزشی از منظر حکمرانی حکمی
- حکمرانی و توسعه فرهنگی از دیدگاه های حضرت امام خمینی (ره)
- بررسی جایگاه مدیریت حق نظارت همگانی در حکمرانی اسلامی
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.