معصومه رنج بخش - مربی-دانشکده ادبیات و علوم انسانی- دانشگاه پیام نور، تهران، ایران

پژوهش حاضر با هدف اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر بهزیستی روانشناختی و انعطاف پذیری شناختی در والدین دارای کودکان اوتیسم انجام شد. در این پژوهش یک پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود، جامعه آماری شامل تمامی والدین دارای کودک اوتیسم مدرسه استثنایی شهر ..... در نیمه دوم سال 1397 بودند که از این میان 30 والد بالحاظ کردن ملاک های ورود و خروج به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار داده شدند، سپس درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در طی دو ماه 8) جلسه 90 دقیقه ای) برای گروه آزمایش برگزار شد. هر دو گروه در آغاز و پایان درمان با پرسشنامه های انعطاف پذیری شناختی (دنیس و وندرال، (2010 ترجمه شده توسط بیانی و همکاران (1387) و مقیاس بهزیستی روانشناختی ریف (1980) ترجمه شده توسط شاره و همکاران (1392) مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج به دست آمده با استفاده از از آمار توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) و آمار استنباطی (تحلیل کواریانس، برای آزمون فرضیه ها) توسط از نرمافزار SPSS-21 مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر بهزیستی روانشناختی و انعطاف پذیری شناختی در والدین دارای کودکان اوتیسم با اثربخشی معناداری همراه است.

انعطاف پذیری، اوتیسم، بهزیستی روانشناختی، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد، والدین.