بررسی رابطه بین سرمایه اجتماعی و یادگیری سازمانی با بهره وری منابع انسانی (مطالعه موردی: شرکت برق منطقه ای خوزستان)

هدف تحقیق حاضر، بررسی رابطه بین سرمایه اجتماعی و یادگیری سازمانی با بهره وری منابع انسانی در کارکنان شرکت برق منطقه ای خوزستان شهراهواز است. این پژوهش به لحاظ هدف کاربردی و به لحاظ روش، توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه کارکنان شرکت برق منطقه ای خوزستان شهر اهواز که 359 نفر بوده و حجم نمونه با توجه به فرمول کوکران176نفر می باشد. ابزار پژوهش، سه پرسشنامه یادگیری سازمانی نیف(2001) 1 و پرسشنامه بهره وری منابع انسانی مدل آجیو(هرسی گلد اسمیت(1980) 2 و پرسشنامه سرمایه اجتماعی گائینی(1391) 3 است. به منظور تحلیل داده ها از آماری توصیفی و استنباطی و نرم افزار SPSS و lizrel استفاده شده است. یافته های حاصل از تحلیل نشان داد که بین مولفه های سرمایه اجتماعی (سنجش عنصر ساختاری، سنجش عنصر رابطه ای و سنجش عنصر شناختی) ویادگیری سازمانی (چشم انداز مشترک، فرهنگ سازمانی، کار و یادگیری گروهی، اشتراک دانش، تفکر سیستمی، رهبری مشارکتی و توسعه شایستگی های کارکنان) و بهره وری منابع انسانی(توانایی، درک و شناخت، حمایت سازمانی، انگیزش، بازخورد، اعتبار، و سازگاری نیروی انسانی) کارکنان شهر اهواز رابطه وجود دارد.

کلیدواژه ها:

سرمایه اجتماعی ، یادگیری سازمانی ، بهره ور ی منابع انسانی ، مدیریت آموزشی ، برق منطقه ای