انعکاس قوانین تامین رفاه اجتماعی در برنامه ریزی شهری باتاکیدبر حاشیه نشینی

مفهوم رفاه اجتماعی در طول سال های اخیر به صورت جدی مورد علاقه جامعه شنا سان، اقتصاددانان و سایر ر شته های مرتب با تو سعه، قرار گرفته ا ست. از آن روی که ر فاه اجتماعی تعبیری ا ست معطوف به وضعیت حقوقی، اقتصادی، اجت ماعی و سیا سی که حفظ کرا مت انسانی و مسئولیت پذیری افراد جامعه، در قبال یکدیگر و ارتقای توانمندی ها، از اهداف آن ا ست، پژوهش حا ضر با ا ستفاده از روش تو صیفی- تحلی لی بر مب نای ایجاد پرسش های درون فرهنگی و با هدف تبیین نوینی از جایگاه قوانین حقوقی مربوط به رفاه اجتماعی در برنامه ریزی خرد و کلان شهری انجام شده ا ست. نتایج حا صل نشان داد که اولا) حا شیه نشینی، پرر نگ ترین مسئله من ظر شهری در ارت باط با م سائل و مو ضوعات مهم شهر ا ست و ثانیا ) قوانین موجود در زمینه رفاه اجتماعی می تواند به رفع و کم رنگ تر نمودن ا ین مسئله مهم یعنی حاشیه نشینی، کمک شایانی نما ید. ا ین مو ضوع در پژوهش حا ضر در چهار سطح قانونی، اقتصادی، بینش حقوقی- اجتماعی و بینش فرهنگی بررسی نمودیم.

کلیدواژه ها:

قوانین رفاه اجتماعی ، برنامه ریزی شهری ، حاشیه نشینی ، عدالت اجتماعی