بررسی رابطه ارگونومی شغلی با خودکارآمدی و فرسودگی شغلی کارکنان(مورد مطالعه: بانکهای شهر شیراز)

زمینه و هدف: یکی از هدفهای فرایند نظام شغلی، ایجاد تغییر در ساخت شناختی و ارتقای خودکارآمدی و کاهش فرسودگی شغلی کارکنان میباشد و لذا هدف از این پژوهش بررسی رابطه ارگونومی شغلی با خودکارآمدی و فرسودگی شغلی کارکنان بود. روش کار: پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه کارکنان بانکهای شهر شیراز در سال 1397- 1398 تشکیل دادند که از این جامعه، تعداد 200 کارمند)94 زن و 106 مرد( به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای مرحله ای انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده پژوهش؛ مقیاس ارگونومی شغلی، پرسشنامه خودکارآمدی عمومی و مقیاس فرسودگی شغلی بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها ازروشهای آمار توصیفی)میانگین و انحراف استاندارد( و استنباطی)همبستگی پیرسون، تحلیل واریانس چند متغیره و رگرسیون چندگانه سلسه مراتبی( استفاده شد. یافته ها: یافته ها نشان داد ارگونومی شغلی با خودکارآمدی رابطه مثبت و معنیدار و با فرسودگی شغلی رابطه منفی و معنیداری دارد. بحث و نتیجه گیری: پس میتوان از ارگونومی شغلی برای افزایش خودکارآمدی و کاهش فرسودگی شغلی کارکنان به صورت بهینه استفاده کرد.

کلیدواژه ها:

ارگونومی ، خودکارآمدی ، فرسودگی شغلی ، کارکنان