مجتبی اسمعیل بیگی - مدیر HSEE شرکت گسترش زر شوران، تهران، ایران
مژگان میرفخرائی - کارشناس ارشد مهندسی نرم افزار کامپیوتر، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد، یزد، ایران
فرشته میرفخرائی - کارشناس بهداشت حرفه ای، بیمارستان صدوقی، دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد، یزد، ایران

با توجه به اینکه مواد اولیه بسیاری از صنایع از معادن استخراج می گردد، وجود معادن نقش بسزایی در اقتصاد کشورها دارد. کار در معادن جزو مشاغل سخت و حادثه خیز است، چه این معادن در زیرزمین باشد، چه سطحی هر کدام مخاطرات خاص خود را دارد. بر این اساس است که معدنکاری را، از جمله خطرناک ترین و پرحادثه ترین صنایع معرفی می کنند. بر اساس بانک اطلاعات معادن ایران، 6208 معدن روباز در سطح کشور وجود دارد. کار در معادن سختی و مشتقات زیادی دارد و اگر اصول ایمنی در آنها رعایت نشود می توان زیان های غیرقابل بازگشت جانی و مالی برای خود افراد و کارفرما به بار آورد. برای کاهش حوادث بایستی دانش و مهارت های لازم در راستای شناسایی خطرات، راه های پیشگیری و کنترل به تمامی کارگران آموزش داده شود و این امر ملزم به نظارت کنترلی و دائمی مدیران بهداشت و ایمنی و محیط زیست HSE است. در راستای کاهش حوادث و بیماری های ناشی از کار در معادن، ایجاب می کند تا با درک بهتری به ارزیابی ریسک و خطرات موجود در معادن پرداخته شود. از یک طرف با توجه به اهمیت مواد معدنی در صنایع پایه و توسعه اقتصادی کشورهای دنیا و ازطرف دیگر گسترش روزافزون تکنولوژی های نرم افزارهای طراحی، شبیه ساز و برنامه ریزی در صنعت، شرایط اتخاذ تدابیر اساس مندتر در امر ایمنی بیشتر فراهم شده تا بتوان نیروی کار و تجهیزات را کنترل و حفاظت نمود و در نتیجه، هزینه های جانبی را کاهش داد و بازدهی معادن را بالاتر برد. در این مقاله به بررسی خطرات و ریسک های پیش روی معدنکاران پرداخته شد و نیاز مدیریت ریسک در معادن مورد بررسی قرار گرفت. انواع خطراتی که معدن کاران با آن مواجه هستند و اهمیت داشتن ایمنی کار و معدن و تاثیرگذار بودن HSE در کاهش خطرات بررسی شد. در نهایت برخی از روش های ارزیابی ریسک معرفی گردید.

معادن روباز، خطر، تکنیک، مدیریت ریسک، ساختار ریسک، ارزیابی ریسک