اندیشه، روابط و نقش سادات در نهاد حکومت در دوره آل بویه
- سال انتشار: 1397
- محل انتشار: سومین کنفرانس بین المللی مطالعات اجتماعی فرهنگی و پژوهش دینی
- کد COI اختصاصی: GHADIRCONF03_031
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 708
نویسندگان
چکیده
در دوره آل بویه که به تعبیری از آن به اولین دولت فراگیر شیعی و ایرانی تا آن زمان یاد می شود. شیعیان و در راس آن سادات علوی که به عنوان یکی از مهمترین ارکان جامعه اسلامی بشمار می آمدند که پس از یک دوره زمانی طولانی و پس از پیامبر گرامی اسلام (صلی اله علیه و آله و سلم) و در زمان علی بن ابی طالب (علیه السلام) که تنها پنج سال زمان حکومت مسلمین را در دست داشتند و نیز دوران کوتاه شش ماهه امامت حسن بن علی بن ابی طالب (علیه السلام) هیچگاه فرصت برپایی حکومت را نیافته و در نتیجه تا رسیدن به دوره مورد بحث این جستار، در دل حکومت های اموی و عباسی همواره با محدودیت ها و محرومیت هایی روبه رو بوده اند، این فرصت بی مانند را تجربه می کردند که پس از غیبت کبری امام دوازدهم که شیعیان وارد مرحله نوینی از حیات دینی و سیاسی خود شده بودند بتوانند به برپایی حکومت اسلامی با رهبری غیر معصوم که با پیچدگی هایی بی مانندی همراه بود و به کمک دولتمردان ایرانی شیعی آل بویه و استیلای ایشان بر دستگاه خلافت عباسی سنی مذهب و بر مبنای تساهل و تسامحی که ویژگی اندیشه و سیاست حکومتی ایشان بشمار می رفت جامه عمل بپوشند. از این رو این جستار در پی یافتن پاسخ هایی برای این سوال ها بر خواهد آمد که اندیشه و آراء سادات درباره حضور و مشارکت در ساخت قدرت و نهاد حکومت از چه ویژگی هایی برخوردار بوده است رابطه حکومت و سادات در این دوره چگونه بوده است و سادات در این شیوه نوین از ساخت سیاسی حکومت از چه جایگاهی برخوردار بوده و چه نقش هایی را پذیرا بوده اند در پاسخ به این پرسش های بنیادین و بر اساس آنچه در خلال این جستار بدان اشاره خواهد شد گمان می رود که سادات از موقعیت استثنایی فرارو که پس از یک دوره طولانی فشار و محدودیت می توانستند پویایی در عرصه های گوناگون را بر اساس شرایط جدید دوره غیبت تجربه نمایند، کمال بهره را برده و بر اساس یک نگرش و اصل تساهل و تسامح گرای فقهی سیاسی مبسوط مشروط در ساخت قدرت مشارکت نموده و با پرهیز از دامن زدن به اختلاف های فرقه ای که البته بیش از دیگران جامعه شیعیان و سادات را تهدید می نمود مترصد فرصت مناسب برای تحقق آرمان برپایی حکومت فراگیر علوی بودند که در واقع این مشارکت حداکثر فرصت بازیابی و برنامه ریزی سازمان را فراهم ساخت که قرن ها بعد بستر ساز برپایی حکومت فراگیر ایرانی شیعی در ایران عصر صفوی شد.کلیدواژه ها
حکومت، آل بویه، سادات، نقابت، اندیشه، دولتمقالات مرتبط جدید
- نقد سند ۲۰۳۰
- طراحی الگوی بومی زنجیره ای پیشران نوآوری و فناوری با تاکیدبر بلوغ فناوری و فناور
- ارائه مدل مفهومی رصد علم و فناوری در ایران مبتنی بر اسنادبالادستی کشور
- تحلیل محتوای بیانات رهبری در حوزه معماری و شهرسازیجهت کاربست در سند الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت
- گذری بر مسائل و مشکلات تعلیم وتربیت در ایران
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.