اثربخشی آموزش گروهی مبتنی بر رویکرد چشم انداز زمانی بر رضایت شغلی کارکنان اداره آموزش و پرورش ناحیه یک یزد

هدف از اجرای این پژوهش بررسی اثربخشی آموزش چشم انداز زمان بر کارکنان آموزش و پرورش ناحیه یک یزد بود. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی به صورت پیش آزمون پس آزمون - با گروه کنترل و انتخاب بصورت تصادفی بود. که جامعه آماری کلیه کارکنان اداری اداره آموزش و پرورش ناحیه یک یزد در سال تحصیلی 96 - 95 بوده که محقق نمونه انتخاب شده را به صورت تصادفی 15 نفر در گروه آزمایش و 15 نفر در گروه کنترل قرار داده است. بررسی نشان دادکه آموزش چشم انداز زمان باعث افزایش رضایت شغلی کارکنان می شود . در بررسی رضایت شغلی، مقدار F محاسبه شده برای نمرات پس آزمون رضایت شغلی دردوگروه آزمایش و کنترل بعد از ثابت نگه داشتن اثر پیش آزمون معنادار است ( f=700/066 , p<0/05 ) . در نتیجه بین میانگین نمرات پس آزمون رضایت شغلی در دو گروه آزمایش و کنترل با ثابت نگه داشتن اثر نمرات پیش آزمون تفاوت معنادار وجود دارد . در بررسی مولفه های متغیر رضایت شغلی و مقدارهای F محاسبه شده نمرات پس آزمون خرده مقیاس های رضایت شغلی در دوگروه آزمایش و کنترل بعد از ثابت نگه داشتن اثر پیش آزمون، اثرخرده مقیاس های ماهیت کار، سرپرست، همکاران، حقوق و دستمزد و ترفیعات معنادار است.

کلیدواژه ها:

اثربخشی آموزش ، چشم انداز زمان ، رضایت شغلی