سعید شیخی - کارشناس ارشد برنامه ریزی درسی، آموزش و پرورش منطقه ۱۵ ، تهران، ایران
جیران نادعلی نژاد - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت آموزشی، دانشگاه پیام نور تهران جنوب، تهران، ایران
فاطمه بداق - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت آموزشی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران

مدارس هوشمند مدارس توسعه یافته ای هستند که برای انتقال مفاهیم سنتی از ابزارهای فنآوری اطلاعات و ارتباطات کمک می گیرند. در این مدرسه روش تدریس براساس دانش آموز محوری است و تاکید بر مهارت فکر کردن و فراهم ساختن محیط یاددهی یادگیری از راهبردها و خط مشی های مدرسه هوشمند است. هدف اصلی این پژوهش مزایا و معایب هوشمندسازی مدارس می باشد. نتایج پژوهش نشان داد که دو مانع عدم وجود فرهنگ سازمانی مناسب و عدم وجود ساختار مناسب دارای بیشترین اهمیت و عدم مدیریت توسط سیستم یکپارچه در راستای هوشمندسازی مدارس دارای کمترین اهمیت می باشند. امروزه در بسیاری از کشورهای توسعه یافته اجرا شده و یا در حال اجرا شدن است، گسترش استفاده از فناوری های اطلاعات و ارتباطات در نظام های آموزشی و به تبع آن تاسیس و توسعه مدارس هوشمند است. اما مانند هر گونه نوآوری آموزشی دیگر در دستگاه آموزش و پرورش موانعی بر سر راه تاسیس و توسعه این مدارس وجود دارد که عده ترین آن ها مشکلات فرهنگی و ساختاری می باشند. بنابراین نتیجه می گیریم اگر می خواهیم آموزش معنا پیدا کند، خلاقیت های بارور گردد، بهره وری نیروی انسانی بالا رود و اهداف و معیارهای بالایی از عملکرد بسدت آید، باد تحولی فکری و تعهد اخلاقی در قبال ماموریت جدید آموزش و پرورش در جهان متحول امروزی و قرن نامطمئن آینده در تک تک آحاد و مسئولان و مجریان آموزش و پرورش کشور به وجود آید. کاربرد تکنولوژی های جدید در سیستم آموزش و پرورش ما امید کارآیی کلاس ها را افزایش می دهد و ایجاد شیوه یادگیری مداوم در دانش آموزان و یادگیری های رسمی و غیر رسمی خارج از کلاس های درس را ممکن می سازد. بنابراین لازم است که با فراهم آوردن هماهنگی های لازم و تمهیدات کافی در این رابطه، زمینه بهره برداری نظام آموزشی کشورمات را از منافع این گونه فناوری های نوین، ایجاد نماییم.

مزایا، معایب، هوشمندسازی، مدارس